Esad Midžić (Prijedor, 17. decembar 1917Banja Luka, 17. juli 1942) bio je narodni heroj Jugoslavije, politički komesar Četvrtog krajiškog proleterskog bataljona.[1]

Esad Midžić
Rođenje17. decembar 1917.
Prijedor
Smrt17. juli 1942.
Banja Luka
NacionalnostBošnjak
Služba1941-42.
RatoviDrugi svjetski rat
VojskaNarodnooslobodilačka vojska Jugoslavije
JediniceČetrvrti krajiški proleterski bataljon
KomandovaoPolitički komesar Četrvrtog krajiškog proleterskog bataljona
OdlikovanjaOrden narodnog heroja

Biografija

uredi

Rođen je u porodici zanatlija kao najstariji od desetero djece. Pohađao je osnovnu školu i neke razrede gimnazije u Prijedoru, a neke preko Gajretovog konvikta u Bihaću. Položio je šest semestara na Pravnom fakultetu u Beogradu. Učestvovao je u štrajku ljubijskih rudara i demonstracijama protiv rata, koje su držane 1. septembra 1940. Tada je primljen u KPJ.

Poslije napada nacističke njemačke na Sovjetski Savez, 22. juna 1941, kao član Mjesnog komiteta KPJ za Prijedor učestvuje u pripremama za ustanak. U borbama kozarskih partizana na Podgradcima, Turjaku i Mrakovici došli su do punog izražaja Esadovi kvaliteti i 9. februara 1942. povjerena mu je dužnost političkog komesara Kozarske proleterske čete. U martu, u Čelincu, četa je ušla u sastav Četvrtog krajiškog proleterskog bataljona, pod komandom Zdravka Čelara i Esada Midžića kao političkog komesara.[2]

Krajiški proleterski bataljon je krenuo u pravcu istočne Bosne, s namjerom da se tamo spoji sa Prvom proleterskom udarnom brigadom. Međutim zbog jačanja četničkih snaga u srednjoj Bosni bataljon je ostao jedina partizanska jedinica na ovom terenu, izložena danonoćnim napadima četnika, ustaša i Nijemaca. Krajem maja i početkom juna 1942. godine bataljon je napalo više hiljada neprijateljskih vojnika i potisnut je na planinu Motajicu gdje je bio desetkovan. Esad Midžić se sa 20 boraca probio prema planini Čemernici, ali je pao u četničku klopku i bio zarobljen. Ista sudbina je zadesila i Zdravka Čelara. Četnici su Esada predali ustašama, a ovi su ga sproveli u banjalučku zloglasnu 'Crnu kuću', u kojoj je bio saslušavan uz tešku torturu. Odbio je predlog ustaša da pređe u njihovu službu i da će biti pomilovan kao zavedeni partizan. Strijeljan je 17. jula 1942.

Narodnim herojem proglašen je 5. jula 1951. godine.

Literatura

uredi
  • Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.

Reference

uredi
  1. ^ "Dr NEVENKA PETRIC - I ZVIJEZDE SMO DOSEZALI 3 - VODEĆI KADROVI SREDNJE BOSNE – Esad Midžić, s.55" (PDF). FOTO FUTURA - Beograd 2004. Arhivirano s originala (PDF), 12. 2. 2016. Pristupljeno 9. 2. 2016.
  2. ^ "Mane Kecman -Čelar i njegovi junaci". PETROVAC U NOB – ZBORNIK SJEĆANJA; knjiga 3. Arhivirano s originala, 19. 3. 2016. Pristupljeno 9. 2. 2016.