Benediktinci

Benediktinci (Red sv. Benedikta) su najstariji monaški red u katoličkoj crkvi. Osnovan je u 6. vijeku. Osnovao ga ja Benedikt iz Nursije (oko 480-oko 550). On je 'otac zapadnog redovništva'. Okupio je monahe u samostanu Monte Kasino (Monte Cassino) u centralnoj Italiji kojeg je osnovao oko 530.

Sveti Benedikt, osnivač zapadnog redovništva. Detalj sa freske italijanskog renesansnog slikara Fra Angelica, San Marco, Firenca.

Benedikt iz Nursije je odredio pravila koja su određivala kako samostani trebaju da budu vođeni. Pravila su pored molitvi predviđala i fizički rad za monahe. Od redovnika se očekivala poniznost, molitva, rad, poslušnost, šutnja i spolna čistoća. Njegova sestra Skolastika, osnovala je ženski red benediktinki. Benediktinci su bili pod direktnom upravom rimskih papa. Sveti Benedikt Anijanski (oko 750-821) je dao nova pravila koja su bila priznata 817. Svoj vrhunac benediktinci su doživjeli u 10. i 11. vijeku. Najznačajnija opatija postao je Samostan Klini (Cluny) u Burgundiji u Francuskoj. Pod uticajem duhovnika sa Istoka benediktinci su se počeli baviti prepisivanjem knjiga, otvaranjem škola i biblioteka. Oni su postali istaknuti naučnici i glavni predstavnici u školstvu u Evropi. Iz redova benediktinaca bilo je oko 40 papa.

Od 12. vijeka benediktinci slabe u svojim porvobitnim namjerama. Vremenom su prikupili ogromne posjede i pretvorili se u krupne feudalce. Od sredine 19. vijeka ponovo doživljavaju procvat u njihovom religioznom djelovanju.

Također pogledajte

• Trapisti
• Vestminsterska opatija