Alicudi
Alicudi je najzapadnije od sedam Liparskih ostrva, lanca vulkanskih ostrva sjeverno od Sicilije. Smješteno je 40-ak km zapadno od Liparija, ima površinu 5,2 km2 i otprilike je kružnog oblika.
.jpg) Pogled na Alicudi s juga | |
  Alicudi | |
| Geografija | |
|---|---|
| Lokacija | Tirensko more |
| Koordinate | 38°32′38″N 14°21′12″E / 38.54389°N 14.35333°E |
| Arhipelag | Liparska ostrva |
| Površina | 5,2 km2 |
| Najviša tačka | Filo dell'Arpa (675 m) |
| Administracija | |
| Država | Italija |
| Demografija | |
| Stanovništvo | 120 |
| Gustoća naseljenosti | 23 po km2 |
Historija
uredi
Ostrvo je formirao davno ugašeni vulkan Montagnola prije otprilike 150.000 godina. Pretpostavlja se da se posljednji evolutivni čin na ostrvu desio prije samo 27.000 godina.[1]
Prvi je put naseljeno još u 17. stoljeću p. n. e. s obzirom na to da su pronađeni neki arheološki dokazi iz tog perioda. Na istočnoj obali mogu se pronaći rimski keramički ulomci, koji datiraju iz kasnijih stoljeća.
Starogrčki naziv ostrva bio je Ἐρείκουσα (Ereikousa), što znači "bogat vrijeskom",[2] koji raste na padinama ostrva. Današnje ime potječe od arapskog izraza "Ali-kur" ("Alijeva tvrđava").[3]
Alicudi je stoljećima bio meta čestih upada pirata. Zbog toga je stanovništvo bilo prisiljeno pronaći utočište u malim kućama sagrađenim na visokim terasama, što je ujedno značilo da su jednostavna poljoprivreda i uzgoj breskve bili osnovi skromne ostrvske privrede.
U novije vrijeme postao je poznat po svojim navodnim vješticama i čarobnjacima, za koje se objašnjenje pripisuje ergotizmu u lokalnoj hrani od žitarica koja se konzumirala bez obzira na oskudicu.[4]
Demografija
urediAlicudi danas ima približno 120 stanovnika, koji uglavnom žive od ribolova ili skromne poljoprivrede. Na ostrvu postoji samo jedan restoran, a jelovnik uveliko zavisi od toga koju su ribu ulovili lokalni ribari ili kakve zalihe hrane donosi hidrogliser.
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ "Alicudi". Globalni vulkanistički program. Smithsonian Institution.
- ^ Francesco Sacco (1800). Dizionario geografico del Regno di Sicilia. I. Palermo: Reale Stamperia. str. 29.
- ^ "ISOLA DI ALICUDI – IL ROSSO E IL NERO DELLE SUE ROCCE". leisoleeolie.com (jezik: italijanski). Arhivirano s originala, 8. 12. 2022. Pristupljeno 8. 12. 2022.
- ^ Andrea Strafile (16. 3. 2021). "The Bread That Made an Entire Island Hallucinate". Pristupljeno 14. 4. 2021.
Vanjski linkovi
uredi
- Informacije o Alicudiju (arhivirano) (it)
- Topografska mapa Alicudija (arhivirano)
- "Alicudi: Italy's LSD island", CNN Travel, 13. 10. 2017.