865.

godina
(Preusmjereno sa 865)
Godine:

◄◄ | | 861. | 862. | 863. | 864. | 865. | 866. | 867. | 868. | 869. |  | ►►

Decenije:

| 830-e | 840-e | 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | 890-e |

Vijekovi:

| 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek |

Godina 865. (DCCCLXV) bila je redovna godina koja počinje u ponedjeljak u julijanskom kalendaru. Oznaka 865. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

uredi

Evropa

uredi
  • Kralj Ludovik Njemački dijeli Istočnofranačko kraljevstvo na svoja tri sina. Karloman prima Bavarsku (sa više zemalja duž rijeke Inn). Saksoniji daje Ludoviku Mlađem (sa Frankonijom i Tiringijom) i Švapsku (sa Raetijom) Karlu Debelom. Louis dogovara brakove s lokalnom aristokracijom, kako bi njegovi sinovi držali važne teritorije duž granica [1].
  • Kralj Lotar II, kojem prijeti ekskomunikacija, vraća svoju prvu ženu Teutbergu. Ona izražava želju za poništenjem braka, ali to odbija papa Nikola I.

Britanija

uredi
  • Velika paganska vojska (vjerovatno ne više od 1.000 ljudi) Vikinga, predvođena Ivarom Bez kostiju i Halfdanom Ragnarsonom, napada istočnu Angliju. Kralj Edmund od Istočne Anglije kupuje mir zalihama konja.
  • Vikinški kralj Ragnar Lodbrok je zarobljen od strane Northumbrijaca u borbi i ubijen tako što je bačen u jamu punu zmija otrovnica, po naređenju kralja Ælle od Northumbrije.
  • Jesen – Kralj Æthelberht od Wessexa umire nakon petogodišnje vladavine i sahranjen je u opatiji Sherborne (Dorset). Naslijedio ga je brat Æthelred I, kao vladar Wessexa.
  • Halifski građanski rat: Počinje oružani sukob između suparničkih muslimanskih halifa al-Musta'ina i al-Mu'tazza. Bore se da utvrde ko preuzima kontrolu nad Abasidskim halifatom (do 866.).

865. u temama

uredi

Religija

uredi
  • Umire Kasija, bizantijska igumanija i himnografkinja. Jedna je od prvih ranosrednjovjekovnih kompozitora mnogih himni.
  • Prije septembra: prelazak Borisa I i Bugara u bizantijsko kršćanstvo. Osnivanje bugarske crkve koja usvaja liturgiju koju su izmislili Ćirilo i Metodije. Bugarski car Boris I prihvatio je krštenje (između 864. i 866.) nakon bizantijske vojne intervencije koja ga je navela da se odrekne franačkog saveza (863). Boris uzima ime Mišel i šalje svog sina Siméona da dobije carigradsko obrazovanje. Ustaje aristokratija bojara, pobuna koja je u krvi ugušena pogubljenjem 52 bojara i njihovih porodica.
  • Patrijarh Focije I šalje pismo u kojem Borisu objašnjava doktrinu pravoslavne crkve. Boris traži nezavisnost bugarske crkve i, suočen sa odbijanjem Focija, obraća se Ludoviku Njemačkom i papi Nikoli I u proljeće 866 [2].
  • Al-Nayrizi, perzijski matematičar (um. 922.)
  • Jinseong, kraljica Sille (približan datum)
  • Lady Ren Neiming, kineska plemkinja (um. 918.)
  • Luj III, kralj Zapadnofranačkog kraljevstva (ili 863.)
  • Simeon I, vladar (kan) bugarskog carstva (ili 864.)
  • 3. februar – Ansgar, franački redovnik i nadbiskup (r. 801.)
  • 8. mart – Rudolf od Fulde, njemački teolog
  • 11. novembar – Petronas, bizantijski general
  • 26. decembar – Zheng, carica iz dinastije Tang
  • Æthelberht, kralj Wessexa
  • Antonije Mlađi, bizantijski namjesnik i svetac (r. 785.)
  • Deshan Xuanjian, kineski zen budistički monah
  • Gao Qu, kancelar dinastije Tang
  • Kasija, bizantijska igumanija i himnografkinja
  • Khurshid, vladar (šah) Daylama
  • Liu Gongquan, kineski kaligraf (r. 778.)
  • Lotar Hrami, franački opat
  • Muhammad ibn al-Fadl al-Jarjara'i, muslimanski vezir (ili 864.)
  • Pepin II, kralj Akvitanije (približan datum)
  • Ragnar Lodbrok, kralj Danske i Švedske
  • Raymond I, grof od Toulousea
  • Rorgon II, grof od Mainea (približan datum)
  • Tigernach mac Fócartai, kralj Lagore (Irska)
  • Wenilo, franački nadbiskup
  • Xiao Zhi, kancelar dinastije Tang
  • Yahya ibn Omer, muslimanski imam (ili 864.)

Reference

uredi
  1. ^ Eric Joseph Goldberg Struggle for empire : kingship and conflict under Louis the German, 817-876 [archive] Cornell University Press, 2006 (ISBN 978-0-8014-3890-5)
  2. ^ Histoire du Monde, collectif sous la direction de George Jehel, édition du temps str.160