Vrijeme (šah)
Pod pojmom vrijeme u šahovskoj igri, pored vremena za razmišljanje za igrače, podrazumijeva se broj poteza koji je potreban za ostvarivanje određenog cilja u igri. Ovaj pojam, pored snage i prostora, jedan je od osnovnih elemenata šahovske teorije. Pod vremenom se misli i na skraćenje slijeda poteza tokom kojih se figure mogu dovesti do neke pozicije.
Naročito tokom faze otvaranja važno je u utrci protiv protivnika dovesti svoje figure u poziciju s koje mogu kontrolirati centralna polja te što je moguće brže razviti figure. Teorija otvaranja traži načine kako da bijeli iskoristi prednost prvog poteza, kao i načine kako da crni izjednači poziciju.
Slična borba može se odvijati i u određenim fazama središnjice, kada protivnik pokušava napredovati na različitim mjestima na tabli, npr. pri obostranom napadu na kralja nakon što se protivnici rokiraju na suprotne strane. S druge strane, vrijeme u mnogo kompleksnijim središnjicama igra relativnu ulogu, kada često dolazi do izražaja tokom sporijih manevara kojima se dolazi do prednosti u materijalu ili prostoru.
Također, i u završnici je vrijeme izuzetno važno, kad iskorištavanjem tempa može doći do postizanja odlučujuće prednosti u tom dijelu igre. Jedan od posebnih slučaja je stvaranje pozicije u kojoj je protivnik primoran vući određene poteze, pri kojima vrijeme ne ide na ruku određenom igraču, nego ga još i sprečava u željenoj igri.
Literatura
uredi- Siegbert Tarrasch, Das Schachspiel, Deutsche Buchgemeinschaft, Berlin, 1931.