Sully Prudhomme
Sully Prudhomme - pravo ime René François Armand Prudhomme,[1] (16. mart 1839. - 7. septembar 1907.), je francuski književnik iz doba Parnassianskog pokreta, pokreta koji je htio obnoviti eleganciju romantizma u francuskoj poeziji. Godine 1901. je prvi dobio Nobelovu nagradu za književnost
René François Armand Prudhomme | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 16. mart 1839. Pariz, Francuska |
| Smrt | 7. septembar 1907 (68 godina) Châtenay-Malabry, Francuska |
Prudhomme je studirao nauku, ali zbog očne bolesti nije mogao nastaviti karijeru. Prvo je radio u tvornici, a 1860. je počeo studirati pravo. Godine 1865. je počeo pisati malenkolične pjesme inspirirane ljubavi. Stances at poemes (1865) sadrži njegovu najpoznatiju poemu Razbijena vaza. Trials i Solitude su također pisane u tom njegovom početnom sentimentalnom stilu.
Prudhomme se kasnije posvetio lirici Parassinista pišući djela tako da predstavi filozofske koncepte u obrnutom smislu. Najpoznatija djela u toj seriji su mu Pravda (1878) i Sreća (1888). Ta su djela kasnije pretvorena u faustijanski način ljubavi. U Francusku akademiju primljen je 1881.
Djela
uredi- Stances et poèmes (pjesme, 1865)
- Les épreuves (pjesme, 1866)
- Les solitudes (1869)
- Les destins (pjesme, 1872)
- La justice (pjesme, 1878)
- Croquis italiens
- Les vaines tendresses (1875)
- Le prisme (pjesme, 1886)
- Le bonheur (pjesme, 1888)
- Testament poétique
- Journal intime
- Réfléxions sur l'art des vers (1892)
- Épaves, (pjesme, 1908)
Reference
uredi- ^ "Sully Prudhomme | French poet". Encyclopedia Britannica. Pristupljeno 2016-10-10.
