Stjepan III, kralj Ugarske
Stjepan III (mađarski: István III; 1147. - 4. mart 1172.) je bio kralj Ugarske od 1162. do 1172. godine. Krunisan je za kralja početkom juna 1162. godine, ubrzo nakon smrti oca Gejze II. Međutim, njegova dva strica, Ladislav i Stjepan, koji su se nalazili u Bizantiji su osporavali njegovo pravo na krunu. Samo šest sedmica nakon njegovog krunisanja, bizantijski car Manuel I Komnen je pokrenuo ekspediciju na Ugarsku, prisiljavajući ugarske lordove da prihvate Ladislavovu vladavinu. Stjepan je potražio utočište u Austriji, ali se ubrzo vratio i zauzeo Pressburg (današnja Bratislava, Slovačka). Nakon smrti Ladislava 1163. godine, na ugarsko prijestolje je bez otpora došao Stjepanov mlađi stric Stjepan IV, ali je njegova vladavina bila nepopularna. Mladi Stjepan je porazio svog strica 19. juna 1163. godine i izbacio ga iz Ugarske.
| Stjepan III | |
|---|---|
 | |
| Kralj Ugarske | |
| Vladavina | 31. maj 1162. - 15. juli 1162. |
| Prethodnik | Gejza II |
| Nasljednik | Ladislav II |
| Kralj Ugarske | |
| Vladavina | 19. juni 1163. - 4. mart 1172. |
| Prethodnik | Stjepan IV |
| Nasljednik | Bela III |
| Supružnik | Agnesa Babenberg |
| Otac | Gejza II, kralj Ugarske |
| Majka | Eufrozina Rjurikovič |
| Rođenje | 1147. |
| Smrt | 4. mart 1172. (u 25. godini) |
Bizantijski car Manuel I Komnen je prihvatio takvo stanje i sklopio mir sa Ugarskom. Mladi kralj je zauzvrat morao poslati svog mlađeg brata Belu u Konstantinopolj i predati vojvodstva Hrvatsku, Dalmaciju i Sirmijum. U pokušaju da povrati ove teritorije, Stjepan III je ratovao protiv Bizantije od 1164. do 1167. godine, ali je nije mogao pobijediti. Kako bi učvrstio svoju vlast zaključio je konkordat sa papom 1169. godine odričući se prava na imenovanje biskupa i opata. Historičari njemu pripisuju stvaranje "Székesfehérvárskog zakonika", prvog primjera obimnih zakona u Kraljevini Ugarskoj.