Srednjovjekovna filozofija
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Poslije propasti Zapadnog rimskog carstva (476. godine), završava se historija Staroga vijeka.
Društveni uslovi
urediOvo je vrijeme formiranja i razvoja feudalizma, gdje su dvije osnovne klase feudalci i kmetovi, a osnovna grana privrede je poljoprivreda. Kao rezultat toga narod je rasparčan po feudima. Crkva je snažan feudalac i nosilac cijelog sistema, a snažno religiozno osjećanje se prenosi na sve oblasti života.
Ova srednjovjekovna skolastička misao je u svojoj suštini teološko-metafizička jer je fokusirana na Boga kao nepokretnog pokretača.
- Aurelije Augustin
- Hugo od sv. Viktora
- Ivan Škot Eriugena
- Pjer Abelar
- Albert Veliki
- Ivan Duns Škot
- Vilijam Okam
- Anselmo Kenterberijski
- Arapska srednjovjekovna filozofija (i jevrejski predstavnici)
- Al Kindi
- Al Farabi
- Ibn Sina (Avicena)
- Ibn Rušd (Averoes)
- Ibn Daud (Abraham ben David Halevi)
- Ibn Gabirol Solomon (Avicebron)
- Ibn Haldun (Abd al-Raman)
- Misao o društvu i državi u Bosni i Hercegovini
- Razni filozofi
Također pogledajte
uredi