Sarkoidoza

Sarkoidoza je multisistemska granulomatozna bolest nepoznate etiologije koju karakterizira nakupljanje T-limfocita i fagocita u zahvaćenim organima, te nestanak normalne građe tkiva.

Sarkoidoza
Rendgenski snimak prsnog koša koji pokazuje tipične čvoraste tvorevine pri dnu pluća.
Klasifikacija i vanjski resursi
ICD-10	D86
ICD-9	135
OMIM	181000
DiseasesDB	11797
MedlinePlus	000076
eMedicine	med/2063/2063
MeSH	D012507

Opis bolesti

Najčešće se javlja u osoba između 20 i 40 godina u Sjevernoj Evropi ili kod američkih crnaca. Rizik od razvoja sarkoidoze tokom života posebno je visok kod muškaraca (1.15%) i žena (1.6%) u Švedskoj, te američkih crnaca (2.4%). Pojedinačni provocirajući faktori ili poremećene odbrambene reakcije organizma potaknute vanjskim faktorima mogu biti odgovorni za pojavu bolesti, kao i genetski faktori.

Uzrok nastanka

Postoji više teorija koje pokušavaju objasniti uzrok nastanka ove bolesti. Jedna se zasniva na pretpostavci da predisponirane osobe reagiraju na razne stimuluse (udisanje polena, izloženost beriliju, infektivni agensi i genetski faktori) produkcijom granuloma.

Klinička slika

Akutni oblik počinje iznenada, s povišenom temperaturom, gubitkom apetita, malaksalošću, suhim kašljem, bolovima u zglobovima i mišićima. Uz to, može se javiti i erythema nodosum (crvenilo u obliku čvorića, čvorasto crvenilo), koje se spontano povlači nakon mjesec dana. Na rendgenografiji pluća vidi se obostrano uvećanje hilarnih limfnih žlijezda, koje nestaje nakon godinu dana.

Hronični oblik može nastati od akutnog ili može imati hroničan tok od samog početka.

Oko 25% bolesnika je bez simptoma i bolest se slučajno otkriva rendgenografijom pluća i srca. Kada postoje, simptomi koji dominiraju su dispneja (otežano disanje) pri naporu, suh kašalj, malaksalost i zamor.

Dijagnoza

Postavlja se na osnovu anamneze, kliničkog pregleda, rendgenografije pluća i srca, određivanja kalcija u serumu i urinu, određivanja nivoa angiotenzina (konvertirajućeg enzima u serumu i bronhoalveolarnom lavažom, kao i određivanjem imunoglobulina u serumu. Dijagnoza se potvrđuje biopsijom zahvaćenih limfnih žlijezda, plućnog parenhima, kože ili ostalih organa.

Liječenje

Terapija je simptomatska, što podrazumijeva primjenu kortikosteroida, koji popravljaju lokalne i opće simptome. Glavni cilj terapije jeste prevencija plućne fibroze.