Safet Hadžić
Safet Hadžić (28. august 1952 – 18. april 1992) bio je bosanskohercegovački političar, predsjednik Kriznog štaba sarajevske regije i organizator otpora za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini. Poginuo je u akciji izuzimanja oružja u fabrici oružja Pretis u Vogošći. Posthumno je dobio čin brigadnog generala te je odlikovan ratnim priznanjima: Zlatnim ljiljanom 1992. i najvišim armijskim odlikovanjem Ordenom heroja oslobodilačkog rata 1994. Bio je jedan od osnivača Stranke demokratske akcije Sarajeva, prvi predsjednik SDA Novog Grada, te jedan od osnivača SDA Rudog.[1]
| Safet Hadžić | |
|---|---|
| Rođenje | 28. august 1952. Strgačina (Rudo), NR Bosna i Hercegovina, FNR Jugoslavija |
| Smrt | 18. april 1992 (39 godina) Pretis, Vogošća, Republika Bosna i Hercegovina |
| Nacionalnost | Bošnjak |
| Pripadnost |  Republika Bosna i Hercegovina |
| Čin | Brigadni general (posthumno) |
| Ratovi | Rat u Bosni i Hercegovini |
| Važnije bitke | Opsada Sarajeva |
| Vojska | Armija Republike Bosne i Hercegovine |
| Komandovao | Patriotska liga |
| Odlikovanja | Zlatni ljiljan (posthumno) Orden heroja oslobodilačkog rata (posthumno) |
Biografija
urediSafet Hadžić je rođen u Strgačini kod Rudog. Hadžić je imao 20 godina kada mu je otac umro. Zbog loše ekonomske situacije u rodnom mjestu, 1970-ih seli u Sarajevo, gdje se zapošljava u sarajevskom Vodovodu. Živio je u Švrakinom Selu. Sa suprugom Džemilom imao je troje djece: Nezira, Almiru i Amilu.[2] Hadžić je bio protivnik jednopartijskog sistema SFR Jugoslavije zbog zakonskih odredbi o religiji.
U Sarajevskom procesu 1983, gdje su muslimanski intelektualci uhapšeni i privedeni zbog objave Islamske deklaracije, među kojima je bio i prvi predsjednik Republike Bosne i Hercegovine Alija Izetbegović, Safet Hadžić je organizirao prikupljanje sredstava za podršku porodicama uhapšenih.[2]
Po izbijanju rata u Sloveniji i Hrvatskoj, Hadžić je bio jedan od osnivača Patriotske lige, koja je kasnije pripojena u Armiju Republike Bosne i Hercegovine. Okupljao je oficire koji su napuštali Jugoslavensku narodnu armiju i uključivao ih u Patriotsku ligu.[1] Imao je operativni štab odakle je izdavao naređenja. Zadnji je put 18. aprila 1992. dao naređenje da se krene u pravcu Pretisa u Vogošći, te da spriječe oduzimanje oružja od Jugoslavenske narodne armije. Poginuo je od rafala iz zasjede.[1]
Ostavština
urediUlica koja prolazi kroz Švrakino Selo, naselje u kome je Safet Hadžić živio, dobila je ime "Ulica Safeta Hadžića". U pjesmi Hora Hazreti Hamza, "Za nju vrijedi umrijeti", ubačen je najpoznatiji citat Safeta Hadžića.
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ a b c "Historija.ba - Rođen Safet Hadžić". www.historija.ba. Pristupljeno 1. 7. 2018.
- ^ a b "Heroj oslobodilačkog rata – Safet Hadžić - Heroji oslobodilackog rata - Fond memorijala". Arhivirano s originala, 27. 6. 2018. Pristupljeno 1. 7. 2018.