Protokol iz Kyota

Protokol iz Kjota uz Okvirnu konvenciju Ujedinjenih nacija o promjeni klime (engl. The Kyoto Protocol to the United Nations Framework Convention on Climate Change) je dodatak međunarodnom sporazumu o klimatskim promjenama, potpisan sa ciljem smanjivanja emisije ugljen-dioksida i drugih gasova koji izazivaju efekat staklene bašte. Do sada ga je potpisalo 182 država i vladinih organizacija (stanje: maj 2008). Protokol je stupio na snagu 16. februara 2005. godine, kada ga je ratifikovala Rusija. Države koje su ga ratifikovale izazivaju 61% zagađenja koje dovodi do efekta staklene bašte.

Protokol je otvoren za potpisivanje u japanskom gradu Kjotu u organizaciji Konvencije Ujedinjenih nacija za klimatske promjene (UNFCCC), 11. decembra 1997. godine. Za njegovo stupanje na snagu bilo je potrebno da ga ratifikuje najmanje 55 država i da države koje su ratifikovale protokol čine najmanje 55% zagađivača. To se dogodilo 16. februara 2005. godine kada je Rusija ratifikovala Protokol. Bosna i Hercegovina je prihvatila Kjoto protokol 16. aprila 2007. godine.

Protokolom se smanjuje ispuštanje šest gasova koji izazivaju efekat staklene bašte: ugljen-dioksida, metana, azot-dioksida, fluorougljovodonika, perfluorougljovodonika i heksafluorida. U posljednjih nekoliko decenija povećale su se koncentracije ovih gasova u atmosferi zbog korištenja fosilnih goriva u industriji, saobraćaju itd., što je doprinijelo globalnom zagrijavanju i klimatskim promjenama.

Sjedinjene Američke Države i neke manje države odbile su da ratifikuju Protokol iz Kjota. Organizacija za zaštitu prirode Grinpis (eng. Greenpeace) smatra da je protokol postavio previše skromne ciljeve kojima se neće postići veći pomaci. Od 3. do 15. decembra 2007. godine na ostrvu Bali u Indoneziji je održana konferencija Ujedinjenih nacija o klimatskim promjenama na kojoj je raspravljano o budućnosti Kjoto protokola.

Vanjski linkovi

Commons logo

Commons ima datoteke na temu: Protokol iz Kyota