Philippe Pétain
Henri Philippe Benoni Omer Pétain (24. april 1856 – 23. juli 1951), poznatiji kao Philippe Pétain ili Maršal Pétain, bio je francuski general, kasnije premijer i predsjednik Višijevske Francuske od 1940. do 1944. godine.
Philippe Pétain | |
---|---|
Predsjednik Višijevske Francuske | |
Vrijeme na dužnosti 11. juli 1940 – 20. august 1944. | |
Prethodnik | Albert Lebrun (kao predsjednik Republike) |
Nasljednik | Charles de Gaulle (kao šef privremene vlade) |
Premijer Francuske | |
Vrijeme na dužnosti 16. juni 1940 – 11. juli 1940. | |
Prethodnik | Paul Reynaud |
Nasljednik | Pierre Laval |
Lični podaci | |
Rođenje | Cauchy-à-la-Tour, Francuska | 24. april 1856.
Smrt | 23. juli 1951 Vendée, Francuska | (95 godina)
Zbog svojih vojnih dostignuća u Prvom svjetskom ratu u Francuskoj je smatran herojem, no zbog svojih akcija u Drugom svjetskom ratu to herojstvo se pretvorilo u suđenje zbog izdaje i smrtnu kaznu, koja je preoblikovana u doživotni zatvor od strane predsjednika Charles de Gaullea. U modernoj Francuskoj on je uglavnom smatran izdajicom, a riječ petenizam smatra se francuskom verzijom riječi kvisling.
Rani život i Prvi svjetski rat
urediHenri Philippe Benoni Omer Joseph Pétain rođen je 24. aprila 1856. godine u mjestu Cauchy-à-la-Tour. Pétain je pohađao vojnu akademiju i školovao se u Parizu. Kao komandant u Prvom svjetskom ratu, Pétain je poznat po odbrani Verdena od Nijemaca 1916. godine. Kasnije, kao komandant u službi uveliko je doprinio povećanju morala u Francuskoj vojsci 1917. Iduće godine postao je maršal. Tokom 1920ih godina Pétain je služio u francuskom Maroku. Ministar rata bio je 1934. godine, a od 1939. do 1940. godine bio je ambasador u Španiji.
Drugi svjetski rat i Višijevska Francuska
urediNakon njemačke invazije Francuske 1940. godine, Pétain - tada u dobi od 84 godine - pozvan je kako bi bio savjetnik ministra rata. 16. juna 1940. Pétain je postao premijer Francuske, naslijedivši Paula Reynauda, i odmah je Njemačkoj ponudio mir, koji je sklopljen 2. jula 1940. Pétain, uz njemački pristanak, organizira sopstvenu vladu u Vichyju, a 10. jula preuzima vodstvo nove države nazvane Višijevska Francuska. On je svoju diktaturu prenio na mali dio Francuske koji nije bio direktno pod njemačkom kontrolom. Pétain i njegov zamjenik Pierre Laval uspostavili su fašističku vladu koja je najpoznatija po svojoj kolaboraciji sa Hitlerom. Višijevska vlada bila je pod potpunom njemačkom vlašću koja je postavljala sve zvaničnike, naređivala novinama i naređivala hapšenja. Vlada je prihvatila i antisemitske zakone i deportirala sve španske, francuske i istočnoevropske Jevreje u njemačke koncentracione logore.
Poslijeratno razdoblje, suđenje i smrt
urediNakon Operacije "Overlord" i raspada Višijevske Francuske 1944. godine, Pétain je pobjegao u Njemačku i Švicarsku. U aprilu 1945. Pétain se vratio u Francusku kako bi mu se sudilo zbog veleizdaje. Na sudu su ga proglasili krivim i osudili na smrt strijeljanjem u julu-augustu 1945. Ta kazna je izmijenjena u doživotni zatvor od strane predsjednika Charles de Gaullea 17. augusta 1945. godine, i to zbog njegove starosti - imao je 89 godina. Kaznu je služio na otoku Yeu, u zatvoru Fort de Pierre de Levée[1], gdje je umro i gdje je sahranjen.
Pétaina danas smatraju jednim od najvećih izdajnika svih vremena i smatraju ga ekvivalentoma Vidkuna Quislinga u Norveškoj, Benedicta Arnolda u SAD-u, Mira Jafara u Indiji i Pu Yia u Mandžuriji.
Reference
uredi- ^ "marechal-petain.com". Arhivirano s originala, 4. 11. 2009. Pristupljeno 7. 9. 2009.