Muhamed Enveri Kadić
Muhamed Enveri ef. Kadić (Sarajevo, 17. januara 1856 – Sarajevo, 21. februara 1931) bio je bosanskohercegovački historičar i epigrafičar.
Muhamed Enveri ef. Kadić | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 17. januara 1856. |
| Smrt | 21. februar 1931 (75 godina) Sarajevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Etnicitet | Bošnjak [1] |
| Zanimanje | Historičar |
Značajna djela | Historija Bosne |
| Supružnik/ci | Sedika Ćurčić |
Biografija
urediRođen je u Sarajevu 17. januara 1856. godine.[2] Sin je Bekira Sitkija, a unuk Sabita. Mekteb i ruždiju je završio u Sarajevu, gdje je naučio orijentalne jezike, pogotovo turski, što mu je kasnije koristilo u naučno-istraživačkom radu. Nešto kasnije naučio je i njemački jezik. Dvije godine je pohađao Gazi Husrev begovu medresu, nakon čega se 1871. godine zapošljava u arhivu bosanske vilajetske vlade, prvo kao pripravnik, a potom kao prvi mukajjid (zvaničnik). Poslije okupacije Bosne i Hercegovine kratko je obavljao dužnost računovođe kod privremenog vakufskog povjerentsva za Sarajevo. Od 1881. do 1883. radio je u Gradskom poglavarstvu i u kotarskom uredu kao službenik za tapije, a onda kao zvaničnik u poreskom uredu (1884 - 1889). Nakon toga imenovan je kao činovnik Vrhovnog šerijatskog suda za Bosnu i Hercegovinu, gdje ostaje do 1923. godine. Nakratko je bio direktor pomoćnih ureda, poslije čega se penzionisao 1923. godine.[3] Bio je oženjen sa Sedikom Ćurčić, kćerkom Lutfullaha Ćurčića, s kojom je imao tri sina Naima, Halima i Selima.[4] Umro je 21. februara 1931. godine u 75. godini života.[5]
Tokom rada u arhivu prikupljao je i prepisao stotine različitih fermana, berata, bujruldija, hudžeta, ilama, vakufnama, knjiga i ostalih dokumenata vezanih za historiju Bosne. Njegovo poznato djelo "Historija Bosne" na osmanlijskom turskom jeziku sadrži oko 12.000 folija teksta u 28 svezaka u rukopisu, koji obuhvataju historiju Bosne od polovine 15. do početka 20. vijeka. Original se danas čuva u Gazi Husrev-begovoj biblioteci, a trenutno se prevodi njegovo djelo.[6] Kadić je ovo djelo pisao preko 40 godina.[7] Pored toga bavio se pjesništvom i epigrafikom.[8]
Reference
uredi- ^ Kreševljaković, Hamdija, Dva Bošnjaka povjesničara, Narodna starina, knj. X, Zagreb 1931. str. 273-275
- ^ Kasumovic, Amila. "Sultanov, carev i kraljev službenik: činovnička karijera Muhameda ef. Kadića (Serving the Sultan, the Kaiser, and the King: The Career Story of Muhamed ef. Kadić". journal zahtijeva
|journal=(pomoć) - ^ Kreševljaković, Hamdija, Dva Bošnjaka povjesničara, Narodna starina, knj. X, Zagreb 1931. str. 273-275
- ^ Tanović, Bakir, (2012), Ćurčića vakuf, str. 105, Dobra knjiga
- ^ Kreševljaković, Hamdija, Dva Bošnjaka povjesničara, Narodna starina, knj. X, Zagreb 1931. str. 273
- ^ Bičakčić, Almir, “Gazina biblioteka je čuvar našeg identiteta”, Oslobođenje, 15 i 16. januar 2022.
- ^ Kreševljaković, Hamdija, (1991), Izabrana djela IV, str. 234, Veselin Masleša
- ^ Mujezinović, Mehmed, Muhamed Enveri-efendi Kadić kao epigrafičar, Glasnik Vrhovnog islamskog starješinstva, XI (1960.)