Minisatelit
Minisateliti su segmenti DNK koji sadrže od kratke serije od 10 do 60 baznih parova (bp).[1] Javljaju se na više od 1.000 lokacija u ljudskom genomu. Neki od njih sadrže centralnu sekvencu sa nizom –G-G-G-C-A-G-G-A-N-G–, gdje N može biti bilo koja baza ili općenito sklonost ka pojavi purinâ: adenina (A) i guanina (G) na jednom lancu, odnosno pirimidinâ: citozina (C) i timina (T) na drugom. Prema jednoj od pretpostavki, ovi regioni olakšavaju razmjenu DNK između hromosoma. U alternativnim modelima, prisustvo susjednih cis-djelujućih dvolančanih prekida u mejozi su primarni uzrok varijacije broja minisatelitnih ponavljanja. Pretpostavlja se i da do somatskih promjena dolazi nakon replikacijskih poteškoća, što, pored nekih drugih fenomena, može da obuhvata replikacijsko proklizavanje. Ako se to desi, nastaju greške koje uzrokuju minisatelite na preko 1000 lokacija u genomu jedne osobe. Imaju neznatno različit broj ponavljanja, što svaku osobu u populaciji činijedinstvenom. Najvarijabilniji, dosad opisani, minisatelitni lokus je CEB1 (D2S90).[2] Minisateliti se razlikuju od mikrosatelita, tzv. kratkih tandemnih ili STR), po tome što ove druge također ponavljajuće sekvence, ali su obično duge 2-13 nukleotida. Termin minisatelit se često koristi I kao sinonim skraćenice VNTR (eng. Variable number tandem repeat).
Reference
uredi- ^ Minisatellite na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
- ^ Buard J., Vergnaud G. (1994): Complex recombination events at the hypermutable minisatellite CEB1 (D2S90). EMBO J., 13 (13): 3203–3210.