Milica Grabovac
bosanskohercegovačka prevoditeljica
Moguće je da ovaj članak ne zadovoljava kriterije Wikipedije o relevantnosti. |
Milica Grabovac (Sarajevo, 20. februar 1914 – 1987. godine) je bila bosanskohercegovačka prevoditeljca sa francuskog jezika. Završila je filozofski fakultet. Bila je dugogodišnja urednica za stranu književnost u Izdavačkom preduzeću "Svjetlost" u Sarajevu. Bila je članica Udruženja književnih prevodilaca Bosna i Hercegovina.
Prevedena djela
uredi- Nakagawa, Y: Duge godine[1] (Les longues années), S 1957.
- Salomon_Reinach: Orfeus – Opšta istorija religije[2] (Orpheus – Histoire générale des religions), I i III, S 1958, 1960.
- Loisy, J.: Tajna don Tibursija[3] (Le Secret de don Tiburcio), S 1960.
- Maupassant, G. de: Izgubljeni putevi[4] (Contes), S 1962.
- Michel_Rouzé: Logor u podzemlju[5] (La fôret de Quokelunde), S 1963.
- Maupassant, G. de: Dunda[6] (Boule de suif), S 1977.
- Charles_Perrault: Bajke starih vremena[7] (Contes de Perrault), VM 1980.
Vanjski izvori
uredi- Leksikon članova udruženja književnih prevodilaca Bosne i Hercegovine (1989), ur. Josip Osti, Udruženje književnih prevodilaca Bosne i Hercegovine
Reference
uredi- ^ Nakagawa, Yoichi (1957). Duge godine. Sarajevo: Svjetlost. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- ^ Reinach, Salomon (1958). Orfeus : opšta istorija religija. Dio 1. Sarajevo: Svjetlost. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- ^ Loisy, Jeanne (1960). Tajna don Tibursija. Sarajevo: Svjetlost. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- ^ Maupassant, Guy de (1962). Izgubljeni putevi. Sarajevo: Svjetlost. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- ^ Rouze, Michel (1963). Logor u podzemlju. Sarajevo: Svjetlost. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- ^ Maupassant, Guy de (1977). Dunda i druge novele. Sarajevo: Veselin Masleša. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- ^ Perrault, Charles (1980). Bajke starih vremena. Sarajevo: Veselin Masleša. Arhivirano s originala, 5. 3. 2022. Pristupljeno 5. 3. 2022.