Juraj Martinović

bosanskohercegovački književni historičar i prevodilac

Juraj Martinović (24. maj 19363. august 2021) bio je bosanskohercegovački književni historičar, prevodilac, član ANU BiH, član SAZU.

Juraj Martinović
Rođenje (1936-05-24) 24. maj 1936.
Sarajevo, Kraljevina Jugoslavija
Smrt3. august 2021(2021-08-03) (85 godina)
Sarajevo, Bosna i Hercegovina
NacionalnostHrvat
Zanimanjeknjiževni historičar, prevodilac

Završio je studij jugoslovenskih književnosti i srpskohrvatskog jezika na Filozofskom fakultetu u Sarajevu 1962. Postdiplomski studij pohađao je na Filozofskom fakultetu u Ljubljani, gdje je odbranio magistarsku tezu pod nazivom: Vplivi srbskohrvatske narodne književnosti na slovensko epiko med leti 1848. in 1858 (Uticaji srpskohrvatske narodne književnosti na slovensku epiku između 1848. i 1858. godine) (1969). Na istom Fakultetu odbranio je doktorsku disertaciju pod nazivom: Poezija Dragotina Ketteja (1975). Na Filozofskom fakultetu u Sarajevu radio je od 1963. Prošao je sva univerzitetska zvanja. Predavao je slovensku književnost i Hrvatsku književnost. Bio je dekan OOUR-a za filologiju i dekan Filozofskog fakulteta u Sarajevu.

Osnovno područje naučnog i stručnog interesa bila mu je novija slovenska književnost, s težištem na periodu od romantizma do moderne, kao i komparativno izučavanje južnoslavenskih književnosti te hrvatska i bosanskohercegovačka književnost.

Objavio je veći broj knjiga, prijevoda (sa slovenskog jezika) i oko 150 naučnih i stručnih radova u relevantnim naučnim časopisima (Slavistična revija, Književna istorija, Zbornik za slavistiku Matice srpske, Radovi Filozofskog fakulteta u Sarajevu). Bio je član redakcije Izraza. Učestvovao je u projektima: Hrvatska lijeva inteligencija 1918–1945, Pripremni radovi za istoriju književnosti Bosne i Hercegovine, Znameniti Slovenci v BiH pri Gledališkem muzeju u Ljubljani.

Juraj Martinović bio je direktor Instituta za jezik i književnost u Sarajevu (1985–1989), te predsjednik Skupštine grada, tj. gradonačelnik Sarajeva (1989–1990). Bio je član Slovenske akademije nauka i umjetnosti i ANUBiH. Također je bio član P.E.N. Centra Bosne i Hercegovine. Dobitnik je nagrade Župančičeva listina (1977), Šestoaprilske nagrade Grada Sarajeva i 27-julske nagrade SRBiH (1987).

Posebna izdanja

uredi
  • Apsurd i harmonija. Jedno viđenje Prešernovog pjesničkog djela, "Svjetlost", Sarajevo, 1973, 389 str.
  • Poezija Dragotina Ketteja, Slovenska matica, Ljubljana, 1976, 253 str.
  • Dragotin Kette, Partizanska knjiga, Ljubljana 1978, 203 str.
  • Sonetni vijenac Franceta Prešerna, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 1983, 148 str.
  • U kosoj projekciji. Ogledi i rasprave iz slovenačke književnosti, "Svjetlost", Sarajevo, 1986, 382 str.
  • Posunovraćeno vrijeme [poezija], Vodnikova domačija, Biblioteka "Egzil-abc", Ljubljana, 1994.

Prevedene knjige

uredi
  • Ivan Cankar, Kuća Marije Pomoćnice – Nina (preveo sa slovenskog i priredio), "Veselin Masleša", Sarajevo, 1981.
  • Ivan Tavčar, Visočka kronika (preveo sa slovenskog i priredio), "Veselin Masleša", Sarajevo, 1983.
  • Taras Kermauner, Menuet municijom (s pogovorom), "Veselin Masleša", Sarajevo, 1976.
  • Josip Vidmar, Razumijevanje književnog stvaranja, "Veselin Masleša", Sarajevo, 1977.
  • Dr. Ferdo Gestrin – dr. Vasilij Melik, Istorija Slovenaca od kraja 18. stoljeća do 1918, "Svjetlost", Sarajevo, 1980.
  • Janez Rotar, Struktura i iskaz, "Svjetlost", Sarajevo, 1980.
  • Vid Pečjak, Stvaranje psihologije, "Svjetlost", Sarajevo, 1984.
  • Drago Jančar, Kratki izvještaj iz dugo opsjednutog grada, PEN centar Bosne i Hercegovine, Sarajevo, 1999.
  • Stane Bernik, Arhitekt Zlatko Ugljen, Međunarodna galerija portreta Tuzla, Tuzla, 2002.

Literatura

uredi
  • Spomenica 60. godišnjice Filozofskog fakulteta u Sarajevu (1950–2010), Filozofski fakultet, Sarajevo 2010, 161-162.
  • Juraj Martinović, ANUBiH, [1]
  • Juraj Martinović, SAZU, [2]
  • Juraj Martinović, P.E.N. Centra Bosne i Hercegovine, [3]
Političke funkcije
Prethodno
Salko Selimović
1987–1989.
Gradonačelnik Sarajeva
1989–1990.
Poslije 
Muhamed Kreševljaković
1990–1994.