Ibrahim
Ibrahim (arapski: إبراهيم) poslanik je u islamu. Drevni je rodočelnik islama, kao i judaizma. Također je predak posljednjeg božijeg poslanika Muhammeda, koji mu je potomak preko Ismaila. Kur'an i Ibrahima i Ismaila spominje kao Božije poslanike koji su zajedno ponovo izgradili Kabu u Mekki (koju je po tradiciji prvi sagradio Adem). Ibrahim je utemeljitelj hodočašća u Mekku, pozivajući čovječanstvo "drevnoj kući" (al-baytul-atiq)
Ibrahim | |
---|---|
إبراهيم | |
Rođenje | |
Smrt | |
Mjesto počivanja | pećina Makpela, Hebron, Zapadna obala |
Zanimanje | Islamski poslanik |
Poznat(a) po | Izgradnji Kabe i uspostava hadždža |
Religija | Islam |
Supružnik/ci | Sara Hadžera |
Djeca | Ismail Ishak |
Roditelji | Azer |
Uz Nuha, Musaa, Isaa i Muhammeda Ibrahim je u islamu jedan od petorice najodabranijih poslanika (Ulul-'azm). On je otac Ismaila i Ishaka.
Biografija
urediIbrahim je vjerovatno rođen početkom 2. milenija p. n. e. u Uru, u tadašnjoj Mezopotamiji. Otac mu je bio Azer i direktni je potomak Nuhovog sina Sema. Odrastao je u vrijeme kada su Mezopotamijom vladali Babilonci, koji su bili mnogobošci, tako da su većinu stanovništva činili mnogobošci. I Ibrahimov otac bio je idolopoklonik; o tome se u kur'anskoj suri "El-En'am" kaže:
A kad Ibrahim reče ocu svome Azeru: "Zar kumire smatraš bogovima?! Vidim da ste i ti i narod tvoj u pravoj zabludi."
– Sura El-En'am, 74. ajet[1]
Sara | Ibrahim | Hadžera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rebeka | Ishak | Ismail | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
El-Ajs | Jakub | Lea | Rahela | Belha | Zelfa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rubil | Jusuf | Dan | Džad | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Šimun | Benjamin | Naftalij | Ešir | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lavij | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jehuza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Isahar | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zabulon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dina | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kur'an o Ibrahimu
urediKur'an govori da Ibrahim nije bio ni kršćanin ni Jevrej nego potčinjeni hanif (pristalica iskonskog monoteizma) i da nije bio idolopoklonik. Prema ovom opisu, Ibrahim je bio primordijalni čovjek u univerzalnoj predanosti božanskoj stvarnosti.
Ibrahimova primordijalnost ruši idolatriju. Kur'an kaže:
Kad on ocu svome i narodu svome reče: 'Kakvi su ovo kumiri kojima se i dan i noć klanjate?' Oni odgovoriše: 'I naši preci su im se klanjali.' 'I vi ste, a i preci su vaši bili u očitoj zabludi', reče. 'Govoriš li ti to ozbiljno ili se samo šališ?', upitaše oni. 'Ne', reče, 'Gospodar vaš je Gospodar nebesa i Zemlje, On je njih stvorio, i ja ću vam to dokazati. Tako mi Allaha, ja ću čim se udaljite, vaše kumire udesiti!' I porazbija ih u komade."
– Kur'an 21. sura, ajet 53-58
Tradicionalni komentar kur'anskog govora o Ibrahimu jest da je Ibrahim prije praznika posvećenog idolima otišao u hram naroda i odsjekao udove i glave nekih idola, a mač kojim je to uradio ostavio je pored najvećeg od njih. Kada je uništenje otkriveno, Ibrahim je najvećeg od njih optužio za taj čin i rekao narodu: "To je učinio ovaj najveći od njih, pitajte ih ako umiju govoriti." Ali ljudi su ga bacili u vatru, iz koje je izašao nepovrijeđen zato što je Bog rekao: "Vatro, budi hladna i spasonosna Ibrahimu."
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ Ibn Kesirov tefsir sure El-En'am Pristupljeno 06.'9.2019.