Historija Tunisa

Historija Tunisa predstavlja historiju teritorije države Tunis od prahistorijskog perioda do današnjih dana. Nakon prahistorijskog kapsijskog perioda, ovu teritoriju su naselila berberska plemena dok su njene obale zauzeli Feničani početkom 10. stoljeća p.n.e. Nakon osnivanja grada Kartagine u 9. stoljeću, doseljenici iz Tira su proširili svoj uticaj na Siciliju, Iberiju i druge važne oblasti na zapadu Sredozemnog mora. Nakon Punskih ratova Kartagina je potpuno uništena, a njen azijski i afrički kulturni uticaj je potpuno išćezao stvaranjem rimske provincije Afrike. U 5. stoljeću je osvajaju Vandali, da bi je u 6. stoljeću zauzelo Bizantijsko Carstvo tokom vladavine cara Justinijana I.

Sedmo stoljeće označilo je prekretnicu ovog područja nakon arapskog vojnog osvajanja za kojim je slijedila islamizacija i arabizacija. Postavši dijelom Omejadskog i Abasidskog halifata, Arapi su osnovali Kairuan - prvi islamski grad u sjevernoj Africi. Nakon toga su Berberi došli na vlast zbacivši arapsku dinastiju Aglabid uspostavljanjem dinastije Zirid. Ova dinastija je vladala do 1045. kada je Fatimidski halifat razorio zemlju i uništio prosperitetnu agrarnu industriju. Tokom ranog XVI vijeka, Španija je kontrolisala neke primorske gradove koje je osvojila od Osmanskog Carstva. Time su turski guverneri ostvarili značajan stepen nezavisnosti od Osmanskog Carstva. Kao strateško središte Sredozemlja, Tunis je postao teritorija od ključne važnosti za mnoge velike sile (Španija, Osmansko Carstvo, Francuska i Italija).

Zahvaljujući velikoj strukturnoj i kulturnoj transformaciji tokom 20. stoljeća, Tunis je doživio brzu konsolidaciju nacionalističkih pokreta koja je dovela do nezavisnosti 1956. Od tada, zemlja je započela modernizaciju i ekonomsku integraciju pod pokroviteljstvom političke partije koja je bila na vlasti do revolucije 2011. Savremena Republika Tunis (al-Jumhuriyyah at-Tunisiyyah) ima više od deset miliona stanovnika od čega se 98% stanovnika kulturno izjašnjavaju kao Arapi. Graniči se sa Alžirom na zapadu i Libijom na jugoistoku, dok na sjeveru i sjeveroistoku izlazi na Sredozemno more. U septembru 2021. predsjednik ove zemlje Kaïs Saïed najavio je nadolazeću reformu Ustava iz 2014.