Golgijev aparat
Golgijev aparat je jedna od ćelijskih organela u eukariotskim ćelijama. Služi za proizvodnju sekreta, a ime je dobio po italijanskom istraživaču Camillu Golgiju koji ga je otkrio 1898.[1][2]
Osobine
urediGolgijev aparat se sastoji iz jedne ili više cisterni, koje su odvojene membranama. Takav sistem membrana naziva se i diktiosom, Golgijevo tijelo ili Golgijevo polje. Ovo tijelo ispušta sekrete od kojih se izgrađuju membrane. U unutrašnjosti Golgijevog aparata nalaze se lanci oligo- i polisaharida koji su povezani proteinima.
Golgijev aparat ima osobinu polariteta, tj. cisterne unutar njega mijenjaju strukturu i funkciju u zavisnosti od okolnosti. Oba pola aparata označavaju se kao cis i trans pol. Cis pol je konveksan, te je najbliži endoplazmatičnom retikulumu i jezgru ćelije. Trans pol je konkavan, te je usmjeren ka membrani plazme. Po pravilu, na cis polu materija ulazi u Golgijev aparat te se nakon obrade ispušta na trans polu. Tokom diobe Golgijev aparat raspada se u vezikule, koje se ravnomjerno raspoređuju u kćeri-ćelije i ponovo spajaju nakon formiranja novih ćelija.[3][4][5][6][7]
Funkcije
urediGolgijev aparat vrši mnoge funkcije za preradu, sortiranje, čuvanje i koncentraciju materijala. Može se povući analogija između Golgijevog aparata i poštanskog ureda (primanje paketa, sortiranje, te daljnje slanje). Po potrebi, putem Golgijevog aparata se mogu transportirati proteini u druge organele, ili štetne materije izbacivati preko ćelijske membrane van ćelije. Kod biljnih eukariotskih ćelija, Golgijev aparat predstavlja važnu organelu za izgradnju ćelijskog zida.[8][9]
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ Alberts B.; et al. (2002). Molecular Biology of the Cell, 4th Ed. Garland Science. ISBN 0-8153-4072-9. Eksplicitna upotreba et al. u:
|author=(pomoć) - ^ Campbell N. et al. (1977): Biologie, 1. Ed. Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg; ISBN 3-8274-0032-5.
- ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Eds. (2005). Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB) Sarajevo. ISBN 9958-9344-1-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Kapur Pojskić L. (2014). Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, 2. izdanje. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo. ISBN 978-9958-9344-8-3.
- ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2002). Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-222-6.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Berberović Lj., Hadžiselimović R. (1986). Rječnik genetike. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 86-01-00723-6.
- ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (2004). Biologija 1. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-686-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Hadžiselimović R., Pojskić N. (2005). Uvod u humanu imunogenetiku. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo. ISBN 9958-9344-3-4.
- ^ Sofradžija A., Berberović Lj., Hadžiselimović R. (2003). Biologija za 2. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-581-0.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
Vanjski linkovi
uredi