Estaca de Bares
Estaca de Bares najsjevernija je tačka Španije i Iberijskog poluostrva[1], na geografskoj širini od 43° 47′ 38″ sjeverno. Smješten je u Galiciji. Konvencionalno, označava zapadni kraj Kantabrijskog mora, odnosno Biskajskog zaliva, u sjevernom Atlantskom okeanu.
Poluostrvo Estaca de Bares znatno se proteže u Atlantski okean i Kantabrijsko more, zbog čega je jedno od najkišovitijih mjesta u Evropi, s više od 2500 mm padavina godišnje (umjerena kišna šuma). Ovi posebni vremenski uvjeti kroz stoljeća su stvorili jedinstven ekosistem i bioraznolikost, što je omogućilo da ovo područje bude proglašeno područjem od nacionalnog prirodnog interesa.
Historija rta Estaca de Bares vrlo je bogata. Posjetioci mogu obići ruševine feničanske fabrike za soljenje ribe i feničanske luke. Na rtu je i svjetionik izgrađen 1850, koji i danas radi pod upravom kapetanije luke Ferrol u Španiji. Osim toga, ovdje su ptičiji rezervat, ruševine molinas (mlinova za žito) i napuštene vojne baze.[2]
Trenutno je na tom području napuštena vojna baza. Prvobitno ju je koristila Obalna straža SAD-a početkom 1960-ih kao LORAN (Long Range Aid to Navigation) stanica[1]. Stanica u Estaca de Baresu djelovala je zajedno sa stanicama kojima su upravljale britanska vlada u East Blockhouseu, u Velsu, i, do 1973, francuska vlada u Pospoderu, u Francuskoj. Godine 1978, nakon što je Obalna straža okončala operacije LORAN, kontrolu nad bazom preuzele su Zračne snage Sjedinjenih Američkih Država. Eskadrila za komunikacije 2186, sa sjedištem u bazi Torrejón blizu Madrida, koristila je ovu lokaciju kao udaljenu radio-prenosnu komunikacijsku stanicu (RRL) do 1991, nakon čega je ostala u ruševinama. Dok je baza bila aktivna, mnogi Amerikanci upoznali su lokalne stanovnike i sklopili brakove s njima.
Tu je i niz vodenih tokova koji su nekada pokretali mlinove za lokalno stanovništvo. Ovi mlinovi smješteni su između napuštene vojne baze i ptičijeg rezervata.
Druga lokacija nekada je bila stara signalna stanica koju je koristila španska mornarica. Sada je pretvorena u hotel / restoran.[3]
Tokom Drugog svjetskog rata njemačka podmornica potonula je nedaleko od obale tog područja. Jedan od njemačkih oficira koji je preživio potonuće vraćao se svake godine kako bi obilježio godišnjicu. Nakon njegove smrti, njegov pepeo je rasut iznad Estaca de Baresa.[2]
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ a b "Estaca de Bares, A Coruña Podcast". Loquis (jezik: engleski). Pristupljeno 21. 11. 2024.
- ^ a b "Estaca de Bares", flickr.com, 31. 8. 2010, pristupljeno 21. 11. 2024
- ^ "Estaca de Bares - GALICIA". turismo.gal. Pristupljeno 21. 11. 2024.