Bouvet (ostrvo)
Ostrvo Bouvet (Norveški jezik: Bouvetøya,[1]) je nenaseljeno subantarktičko vulkansko ostrvo i zavisna teritorija Norveške, smješteno na jugu Atlantskog okeana na poziciji 54°25.8′S 3°22.8′E / 54.4300°S 3.3800°E. Smješteno je na južnom kraju Srednjeatlantske brazde i ono je najzabačenije ostrvo na svijetu, otprilike 2600 km južno-jugozapadno od obale Južnoafričke Republike i otprilike 1700 km sjeverno od Obale prinzece Astrid u Zemlji kraljice Maud, Antartik.
Ostrvo ima površinu od 49 km2, od toga je 93 posto pokriveno glečerima. Središte ostrva je ledom ispunjeni krater neaktivnog vulkana. Neka kamenita ostrvca i jedno manje ostrvo, Larsøya, leže duž obale. Nyrøysa, nastala klizanjem stijene u kasnim 1950-tim, je mjesto za slijetanje i lokacija je meteorološke stanice.
Ostrvo je prvi put uočeno 1. januara 1739., od strane Jean-Baptiste Charles Bouvet de Lozier-a (po kojem je kasnije i dobilo ime). On je zabilježio neprecizne koordinate i ostrvo nije ponovno uočeno sve do 1808., kada ga je Britanski kitolovac kapetan James Lindsay imenovao kao Ostrvo Lindsay.[2] Prvu potvrdu iskrcavanja, iako osporavanu, jeste tražio Benjamin Morrell. U godini 1825., ostrvo je zahtijevao za Britansku krunu George Norris, koji ga je imenovao Ostrvo Liverpool.