Nema pregledanih verzija ove stranice, što znači da možda nije provjereno odgovara li standardima projekta.

Anton Lavrin (rođen 5. januara 1908. u Vinjem Vrhu pri Semiču) bio je slovenački kompozitor koji je predavao na Muzičkoj akademiji u Sarajevu gotovo deceniju (1956-1964). Upravo u tom periodu su nastale jedine dvije zbirke kompozicija za solo klavir. [1]

Anton Lavrin (kompozitor)
Anton Lavrin
Rođenje5. januar 1908
Smrt23. septembar 1965
Zanimanjekompozitor, pijanist

Biografija

uredi

Anton Lavrin je kao dijete svirao tamburu, potom klarinet u semičkom bendu, a kao učenik muzičke škole violinu. Kasnije je privatno studirao kompoziciju u Ljubljani kod muzičkog teoretičara i kompozitora Srečka Koporca. Nadalje, između 1938. i 1941. uz veliku finansijsku pomoć svog rođaka Janka Lavrina (koji je bio književni historičar i pisac) studirao je muziku na bečkoj akademiji za muzičku i pozorišnu umjetnost i na kraju je 1953. diplomirao kompoziciju.[2]

Tokom Drugog svjetskog rata aktivno je učestvovao u Narodnooslobodilačkoj borbi, a poslije rata, od 1946. godine, predavao je stručne kurseve u muzičkim školama u Ljubljani. Nakon toga je stekao zvanje docenta (1956.) i vanrednog profesora (1962.) na Muzičkoj akademiji u Sarajevu, a svega nekoliko mjeseci prije smrti 1964. godine postao je vanredni profesor na Pedagoškoj akademiji u Mariboru.[3]

Lavrinov opus nije obiman. U njegovim radovima prisutne su složene melodijske linije i zvučni kontrasti. Poslednjih godina u svoju muziku ugrađuje i elemente južnjačkog folklora. Najviše je komponovao horske i solo kompozicije, kao i orkestarsku ("Uvertira", 1936, "Kovači na Baščaršiji", 1962), kamernu i solo ("Pet preludija za klavir", 1960) i vokalno instrumentalnu muziku. Godine 1944. komponovane su pjesme "Teloh" za omladinski hor na tekst Tone Seliškara.

Od instrumentalnih djela svakako treba spomenuti "Prvu partizansku uvertiru" koju je napisao 1944. godine i koju je izveo Orkestar NOV i POS u Črnomlju. Kao partizanski kompozitor instrumentalnih djela pridružio se Blažu Arniču, Bojanu Adamiču, Filipu Bernardu i Demetriju Žebretu. [3]

Anton Lavrin je umro 23. septembra 1965. godine u Novom Mestu (Slovenija).[2]

Izvori

uredi
  1. ^ Čaušević, Merima (2016). Muzika za klavir u Bosni i Hercegovini. Bosna i Hercegovina: Pedagoški fakultet Univerziteta u Sarajevu. ISBN 978-9958-9461-9-6.
  2. ^ a b "LAVRIN, Anton". Obrazi slovenskih pokrajin (jezik: slovenski). Pristupljeno 2024-10-02.
  3. ^ a b "Spominska plošča Antonu Lavrinu – Momus". www.momus.si. Pristupljeno 2024-10-02.