Anthony Hopkins
Sir Philip Anthony Hopkins (rođen 31. decembra 1937) jeste velški filmski, pozorišni i TV-glumac. Dobitnik je niza nagrada kao što su Emmy, Zlatni globus, BAFTA u različitim kategorijama, kao i Oscara 1991. za glavnu mušku ulogu, onu dr. Hannibala Lectera u velikom filmskom hitu Kad jaganjci utihnu. 2021. godine dobija svog drugog Oscara za glavnu mušku ulogu u filmu Otac.
| Anthony Hopkins | |
|---|---|
 | |
| Ime pri rođenju | Philip Anthony Hopkins |
| Rođenje | 31. decembar 1937 Margam, Vels |
| Godine rada | 1967–danas |
| Oskari | |
| Emmy nagrade | |
| Najbolji glumac u filmu ili mini seriji 1976. Slučaj Lindbeghove otmice 1981. Bunker | |
| Zlatni globusi | |
| Nagrada Cecil B. DeMille 2006. | |
| BAFTA nagrade | |
| Najbolji TV glumac 1973. Rat i mir Najbolji glumac 2008. | |
Rani život
urediHopkins je rođen 31. decembra 1937. u Margamu, (Port Talbot, Vels), kao sin Muriel Anne i Richarda Arthura Hopkinsa, pekara.[1] Njegov školski period nije bio produktivan te je još tada smatrao da će za njega biti bolje da se posveti umjetnosti, kao što su slikarstvo i crtanje ili sviranje klavira, nego da se brine za svoje studije. Da bi mu usadili disciplinu, roditelji ga 1949. upisuju u školu Jones 'West Monmouth Boys' u Pontypoolu. Tu ostaje 5 semestara, nakon čega se obrazuje na jezičkoj gimnaziji u Cowbridgeu.[2]
Na Hopkinsa je presudno utjecao i ohrabrio ga da postane glumac njegov zemljak, također glumac, Richard Burton, koga je upoznao s 15 godina. Zbog toga se i upisao na velški Koledž za muziku i glumu u Cardiffu, na kojem je diplomirao 1957. Nakon dvogodišnje vojne službe preselio se u London, gdje je učio na Kraljevskoj akademiji dramskih umjetnosti.
Karijera
urediUloge
urediPrvi profesionalni nastup ostvario je 1960. u Palace Theatreu, u Swanseu. Pet godina kasnije, nakon nekoliko godina provedenih u pozorištu, primijetio ga je Laurence Olivier, te ga pozvao da mu se pridruži u Kraljevskom državnom pozorištu. Hopkins je postao Olivierov zamjenik i bio mu zamjena tokom produkcije Plesa smrti Augusta Strindberga, kad je Olivier bio spriječen odigrati ulogu zbog upale slijepog crijeva. Olivier je kasnije u svojim memoarima (Confessions of an Actor - Ispovijedi jednog glumca) napisao: "Novi mladi obećavajući glumac Anthony Hopkins zamjenjivao me i odigrao ulogu Edgara kao mačka s mišem u zubima."[3] Uprkos uspjehu u Državnom pozorištu, Hopkinsu je dosadilo ponavljanje istih uloga, pa je čeznuo da se oproba i na filmu. 1967. debitirao je na televiziji u drami A Flea in Her Heart na BBC-u. Iduće godine dobio je priliku u filmu Zima jednog lava igrajući ulogu Rikarda I, zajedno s Peterom O'Tooleom, Katharine Hepburn i budućim Jamesom Bondom, Timothyjem Daltonom.
Iako je nastavio nastupati u pozorištu (prije svega u Narodnom pozorištu kao Lambert Le Roux u Pravdi Davida Hare i Howarda Brentona i kao Marko Antonije u Antoniju i Kleopatri nasuprot Judi Dench u režiji Johna Dextera) postepeno se udaljivao od njega kako bi postao afirmirani televizijski i filmski glumac. Uloga Petra Bezuhova u BBC-jevom Ratu i miru 1972. bila je za pamćenje.
Iste godine ostvaruje ulogu britanskog premijera za vrijeme 1. svjetskog rata, Davida Lloyda Georgea, u filmu Mladi Winston, a 1977. glumi britanskog oficira Johna Frosta u filmu Richarda Attenborougha Nedostižni most, s tematikom iz Drugog svjetskog rata. Od tog trenutka karijera mu je krenula u drugom pravcu. Osvojio je brojne pohvale i nagrade za svoje nastupe. 1980. godine je u filmu Čovjek-slon glumio engleskog doktora Fredericka Trivsa koji se brinuo o Josephu Merricku, ozbiljno deformiranom muškarcu iz 19. stoljeća. Te je godine u filmu Vrijeme promjena glumio sa Shirley MacLaine, za koju je poslije izjavio: "Ona je najodvratnija glumica s kojom sam ikad radio."[4] 1984. glumio je s Melom Gibsonom u filmu Pobuna na brodu "Bounty" kao William Bligh, kapetan broda Kraljevske mornarice. 1987. godine odlikovan je Redom Britanske imperije (CBE - Commander of the British Empire), a 1993. i titulom viteza.[5][6] 1992. godine nagrađen je počasnom stipendijom Univerziteta Wels iz Lampetera.[7] Hopkins je 1998. bio najplaćeniji britanski glumac. Glumio je u filmovima Zorro: maskirani osvetnik i Upoznajte Joea Blacka, a dogovorio je i repriziranje uloge Hannibala Lectera za naknadu od 15 miliona funti.[8] 2003. godine dobija svoju zvijezdu na Holivudskom šetalištu slavnih.[9] Izjavio je da mu je uloga Burta Munroa u filmu The World's Fastest Indian iz 2005. najdraža u karijeri. Također je rekao da mu je ista uloga bila najlakša jer obojica muškaraca imaju slične poglede na svijet.[10] 2006. godine dobio je nagradu "Cecil B. DeMille", odnosno Zlatni globus za životno djelo[11], a 2008. i nagradu BAFTA Academy Fellowship Award, najveće priznanje Britanske filmske akademije koje se može dodijeliti.[12]
Glumački stil
uredi
Hopkins je poznat po svojim pripremama za uloge. U intervjuima je priznao da, kad se jednom posveti projektu, spreman je preći preko svojih rečenica koliko god puta bude potrebno (ponekad i više od 200 puta) sve dok mu one ne počnu zvučati prirodno, kad ih "može izgovoriti bez razmišljanja". Iako sam sebi dopušta poneku pažljivu improvizaciju, to ga je ponekad dovodilo u sukob s režiserima koji se drže scenarija. Hopkins je rekao kako nakon završetka određene scene odbacuje tekst, tj. ne pokušava ga dalje pamtiti. To je uglavnom neobično za druge glumce, koji obično pamte svoje tekstove iz filma godinama kasnije.[13] Richard Attenborough, koji mu je bio režiser 5 puta, rekao je da je tokom snimanja filma Zemlja sjenki imao dva pristupa sa zvijezdama filma (Hopkinsom i Debrom Winger), koji su se pojavili zajedno u mnogim scenama. Dok je Hopkins volio izbjegavati probe, preferirajući spontani nastup, Winger je stalno držala probe. Da bi sve funkcioniralo kako treba, Attenborough je tokom Wingerinih proba Hopkinsa držao podalje, pozivajući ga tek na posljednju probu pred snimanje. Režiser je hvalio Hopkinsa zbog "njegove posebne sposobnosti da te uvjeri kad ga čuješ iako on taj tekst izgovara prvi put. To je nevjerovatan dar."[3] U Spielbergovoj ekranizaciji Amistad, Hopkins je zapanjio prisutne svojim memoriziranjem teksta govora u sudnici dugog 7 stranica, recitiravši ga cijelog odjednom. Ni poznati Spielberg nije mogao priuštiti sebi da Hopkinsa zove Tony, pa ga je tokom snimanja oslovljavao "sir Anthony".[14]
Hopkins je darovit imitator te vješt u prilagođavanju svog maternjeg velškog naglaska u naglasak koji zahtijeva lik koga glumi. Za restauraciju nekih scena u filmu Spartak iz 1991. posudio je glas umjesto svog kasnijeg mentora, Laurencea Oliviera.
Filmografija
urediReference
uredi- ^ Stated in interview on Inside the Actors Studio, 2007
- ^ Anthony Hopkins: Moj život u slikama Daily Mail
- ^ a b Falk, Quentin (2004). Anthony Hopkins: The Biography (4th izd.). Virgin Books. ISBN 0-7535-0999-7.
- ^ Films and filming. Hansom Books. 1. 1. 1989. Pristupljeno 5. 6. 2011.
- ^ BBC – Wales – Arts – Top 10 Welsh actors: Anthony Hopkins BBC
- ^ Actor Anthony Hopkins Knighted By Queen Elizabeth Arhivirano 1. 10. 2012. na Wayback Machine Chicago Tribune
- ^ http://www.bbc.co.uk/wales/arts/sites/anthony-hopkins/pages/biography.shtml
- ^ http://www.independent.co.uk/news/anthony-hopkins-gives-pounds-1m-to-snowdon-1171083.html
- ^ http://www.dailytelegraph.com.au/happy-birthday-sir-anthony-hopkins/story-fn6ccwsa-1225978951467
- ^ http://www.solarnavigator.net/films_movies_actors/the_worlds_fastest_indian.htm
- ^ http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/4444884.stm
- ^ http://news.bbc.co.uk/2/hi/7191143.stm
- ^ "Anthony Hopkins: Lecter and Me" — Red Dragon DVD interview
- ^ ://www.theguardian.com/film/1998/dec/05/features
Vanjski linkovi
uredi
- Anthony Hopkins na IMDb-ju