Alicante
Alicante je grad i općina u Španiji. Nalazi se unutar autonomne zajednice Valencije i glavni je grad istoimene provincije. Historijska je luka na obali Sredozemnog mora. Prema podacima iz 2020. godine u gradu je živilo 337.482 stanovnika, što je drugi po veličini grad u Valensijskoj Zajednici.[1]
Alicante (španski: Alicante Šablon:Jez-va) | |||
Grad | |||
|
|||
Država | Španija | ||
---|---|---|---|
Autonomna zajednica | Valensijska Zajednica | ||
Nadmorska visina | 3 m | ||
Površina | 201,27 km2 | ||
Stanovništvo | 348 901 (1.1.2022.) | ||
Gustoća | 1 700 /km2 | ||
Osnovan | 324. p.n.e. | ||
Gradonačelnik | Luis Barcala (PP) | ||
Vremenska zona | Srednjoevropsko vrijeme | ||
Poštanski broj | 03000–03016 | ||
Pozivni broj | 96 | ||
Veb-sajt: http://www.alicante.es/ | |||
Naziv
urediNaziv grada je najpribližniji arapskom izrazima: Laqant (لَقَنْت), al-Laqant (اللَّقَنْت) ili Al-qant (القنت)[2] što upućuje na latinski Lucentum[3] i grčki korijen riječi Leuké (ili Leuka), što znači bijelo.
Historija
urediPodručje oko grada Alicantea naseljeno je više od 7.000 godina. Prva plemena lovaca - sakupljača doseljavala su se postepeno iz srednje Evrope između 5000. i 3000. godine p.n.e. Neka od ranijih naselja nastala su na obroncima planine Benacantil. Do 1000. godine p.n.e, grčki i feničanski trgovci počeli su posjećivati istočnu obalu današnje Španije, osnivajući male trgovačke luke i upoznajući domorodačka iberijska plemena sa pismom, gvožđem i grnčarskim točkom. Kartaginjanski general Hamilkar Barka uspostavio je utvrđeno naselje Akra Leuké (grčki: Ἄκρα Λευκή, što znači „Bijela planina“ ili „Bijela tačka“), sredinom 230-ih godina p.n.e, za koje se generalno pretpostavlja da je bilo na mjestu današnjeg Alikantea.
Geografija
urediAlicante se nalazi na jugoistoku Pirenejskog poluostrva, na obali Sredozemnog mora. Neke se orografske karakteristike uzdižu iznad uglavnom ravnog terena na kojem je sagrađen grad, uključujući Cabo de la Huerta, Serra Grossa, Tosal i brda Benacantil.
Smješten na sušnom području, Alicanteu nedostaje značajni stalni vodotok. Međutim, postoji nekoliko korita potoka koji odgovaraju povremenim vodotocima. Postojalo je močvarno područje na sjeveroistoku općine, l'Albufereta, ali je isušeno 1928. godine.
Općina ima dvije eksklave na kopnu: Monnegre (između općina San Vicente del Raspeig, Mutxamel, Busot i Jijona) i Cabeçó d'Or. Ova zadnja se sastoji od dijela istoimene planine Cabeçó d'Or (uključujući i vrh, 1209 metara nadmorske visine). Općini pripada i ostrvo Tabarca, koje se nalazi 8 nautičkih milja južno od grada.
Podnožje glavnog stubišta zgrade gradske vijećnice (Ayuntamiento) je nulta točka (cota cero), koja se koristi kao referentna točka za mjerenje visine iznad ili ispod nivoa mora bilo koje tačke u Španiji, zbog rubnih varijacija plime i oseke Sredozemnog mora kod Alicantea.
Partnerski gradovi
urediAlicante ima status grada pobratima sa sljedećim gradovima[4]
Reference
uredi- ^ "List of place name: Population of the Continuous Municipal Register by Population Unit". Ine.es. Instituto Nacional de Estadística (INE). 2016. Arhivirano s originala, 23. 10. 2024. Pristupljeno 23. 10. 2024.
- ^ Arslan, Shakib (1936). الحلل السندسية في الأخبار والآثار الأندلسية - Sindhis solutions in Andalusian news and effects (jezik: Arabic).CS1 održavanje: nepoznati jezik (link)
- ^ "Laqant". Gran Enciclopedia Temática de la Comunidad Valenciana (jezik: Valencian). Historia. Editorial Prensa Valenciana. 2009.
- ^ "Curiosas anécdotas de la ciudad de Alicante". lalonja-alicante.com (jezik: španski). La Lonja. 2020-04-06. Pristupljeno 23. 10. 2024.
- ^ "El Alcalde recibe a una delegación de la ciudad de Carloforte hermanada con Alicante". 12endigital.es (jezik: španski). 12 en digital. 2018-09-05. Arhivirano s originala, 24 October 2021. Pristupljeno 23. 10. 2024.
- ^ "ערים תאומות". herzliya.muni.il (jezik: hebrejski). Herzliya. Pristupljeno 23. 10. 2024.
- ^ Pascual, C. (2020-03-20). "La ciudad china de Wenzhou, hermanada con Alicante, ofrece un avión cargado de material sanitario". Información (jezik: španski). Pristupljeno 23. 10. 2024.