Adolf von Baeyer
Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer (Berlin, 31. oktobar 1835. - Starnberg, 20. august 1917.), njemački hemičar.[1]
Adolf von Baeyer | |
|---|---|
.jpg) Adolf von Baeyer, njemački hemičar | |
| Rođenje | 31. oktobar 1835. Berlin, Njemačka |
| Smrt | 20. august 1917 (81 godina) Starnberg, Njemačka |
Dobitnik je Nobelove nagrade za hemiju 1905. godine.[2] Rođen je u Berlinu 31. oktobra 1835., gdje je studirao matematiku i fiziku. Prelazi u Heidelberg i studira hemiju kod Roberta Bunsena. Uglavnom je radio u laboratoriji Friedricha Kekuléa. Doktorirao je 1858. Bio je profesor u Strasbourgu 1871, a 1875. postaje profesor hemije na Univerzitetu u Münchenu.
Njegovi glavni uspjesi su sinteza i opis indiga, otkriće ftaleinskih boja i istraživanje poliacetilena, oksonijumskih soli i nitroznih mješavina. Prvi je predložio 1869. ispravnu formulu indola. Doprinos teorijskoj hemiji uključuje teoriju istezanja trostrukih veza i teoriju istezanja za karbonske prstenove. Tokom 1872. eksperimentirao je fenolima i formaldehidom. Nobelovu nagradu za hemiju je dobio zbog "priznanja za njegov doprinos napretku organske hemije i hemijske industrije kroz rad na organskim bojama i hidroaromatskim jedinjenjima".
Reference
uredi- ^ "Adolf von Baeyer | German chemist". Encyclopedia Britannica (jezik: engleski). Pristupljeno 22. 12. 2018.
- ^ "The Nobel Prize in Chemistry 1905". NobelPrize.org (jezik: engleski). Pristupljeno 22. 12. 2018.
Vanjski linkovi
uredi
- Biografija Biografija sa Nobelprize.org web stranice
- von Baeyer biografija
Nedovršeni članak Adolf von Baeyer koji govori o dobitnicima Nobelove nagrade treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.