94. pješadijska divizija (Wehrmacht)
94. pješadijska divizija bila je jedna od divizija Heera (njemačke armije) u Drugom svjetskom ratu.
| 94. pješadijska divizija | |
|---|---|
 Oznaka 94. PD | |
| Aktivna | septembar 1939-januar 1943. mart 1943-april 1945.[1] |
| Država |  Nacistička Njemačka |
| Grana | Heer |
| Vrsta | pješadija |
| Glavno sjedište | Naumberg Bautzen Zwickau |
| Bitke | 2. svjetski rat |
| Komandanti | |
| artiljerijski general | Georg Pfeiffer |
Historija
urediFormiranje i zapadna kampanja
urediOsnovana je u septembru 1939. kao dio petog talasa ljudi iz Vojnog okruga 4 (Wehrkreis 4), koji je obuhvatao Saksoniju i Tiringiju. 3 mjeseca kasnije poslana je u Saarland, u slučaju da Francuzi prodru preko granice. Zatim je pomogla 6. armiji u njenom prelasku granice iduće godine. Nakon fatalne automobilske nesreće u augustu 1940. pješadijskog generala Hellmutha Volkmanna zamijenio je general-major Georg Pfeiffer.[2]
Istočna kampanja i uništenje
urediU junu 1941. 94. divizija napala je SSSR zajedno s velikim brojem drugih njemačkih divizija. Ipak, do oktobra 1942. bila je raspoređena u okupiranoj Ukrajini. U junu 1942. Pfeiffer je promoviran u general-poručnika.[2] Tokom ofanzive u Slučaju "Plavo" ova divizija poslana je sa 6. armijom kao komponenta LI korpusa kako bi se zauzeo industrijski ruski grad Staljingrad, što je smatrano važnim u rušenju sovjetskog morala.[3] 94. divizija ostala je odsječena od zaliha i pojačanja izvan Staljingrada na početku "ruske zime" pošto je 6. armija ostala opkoljena nakon sovjetskog obuhvatnog manevra.
Suočavajući se s velikim gubicima u svim dijelovima džepa, Erich von Manstein iskoristio je posljednju priliku da izvuče dokazanog komandanta 306. pješadijske divizije iz ruševina. Kao posljedica toga Pfeiffer i njegovo osoblje evakuirano je avionom 11. decembra.[4] Ostaci 94. divizije poslani su u zatočeništvo nakon što se novopromovirani feldmaršal Paulus predao u posljednjim danima januara 1943.
Ponovno formiranje i konačna kapitulacija
urediDivizija je ponovo formirana nešto kasnije iste godine (1943) i prebačena na Sredozemlje, gdje su Saveznici otvorili novi front u Italiji. U jesen 1944. ostaci 95. pješadijske i 278. grenadirske divizije ponovo su uspostavljeni kao dio 94. pješadijske.[5] Ova divizija konačno se predala 22. aprila 1944. nakon što nije uspjela zadržati savezničke trupe.[2]
Jedinice
uredi
|
|
Komandanti
uredi- Pješadijski general Hellmuth Volkmann (25. septembar 1939-21. august 1940)
- Artiljerijski general Georg Pfeiffer (21. august 1940-2. januar 1944)
- General-poručnik Bernhard Steinmetz (2. januar 1944-22. april 1945)
Reference
uredi- ^ "92. Infanterie-Division". Axhishistory.com. Pristupljeno 5. 5. 2011.
- ^ a b c Mitcham, Samuel W. (2007). German Order of Battle: 1st–290th Infantry divisions in World War II. Stoddart.
- ^ Antill, Peter (2007). Stalingrad 1942. Osprey Publishing. str. 27.
- ^ Forczyk, Robert (2012). Red Christmas: The Tatsinskaya Airfield Raid 1942. Osprey Publishing. str. 20.
- ^ Berger, Florian (2011). The Face of Courage: The 98 Men Who Received the Knight's Cross and the Close-Combat Clasp in Gold. Stackpole Books.