762.
godina
Godine:
◄◄ | ◄ | 758. | 759. | 760. | 761. | 762. | 763. | 764. | 765. | 766. | ► | ►► |
Decenije:
◄ | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e | 780-e | 790-e | ► |
Vijekovi: |
Godina 762. (DCCLXII) bila je redovna godina koja počinje u petak u julijanskom kalendaru. Oznaka 762. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Gregorijanski kalendar | 762 DCCLXII |
Ab Urbe condita | 1515 |
Asirski kalendar | 5512 |
Bengalski kalendar | 169 |
Berberski kalendar | 1712 |
Budistički kalendar | 1306 |
Burmanski kalendar | 124 |
Bizantijski kalendar | 6270–6271 |
Kineski kalendar | 辛丑年 (Metalni Vo) 3458 ili 3398 — do — 壬寅年 (Vodeni Tigar) 3459 ili 3399 |
Koptski kalendar | 478–479 |
Diskordijanski kalendar | 1928 |
Etiopijski kalendar | 754–755 |
Hebrejski kalendar | 4522–4523 |
Hinduski kalendari | |
- Vikram Samvat | 818–819 |
- Šaka Samvat | 684–685 |
- Kali Juga | 3863–3864 |
Holocenski kalendar | 10762 |
Iranski kalendar | 140–141 |
Islamski kalendar | 144–145 |
Julijanski kalendar | 762 DCCLXII |
Korejski kalendar | 3095 |
Minguo kalendar | 1150 prije Tajvana 民前1150年 |
Seleukidska era | 1073/1074 AG |
Tajlandski solarni kalendar | 1304–1305 |
Događaji
urediEvropa
uredi- Vinekh, vladar (kagan) Bugarskog carstva, umire nakon šest godina vladavine. Njega nasljeđuje Telets, čime je okončana vladavina klana Vokil i započela vladavina klana Ugain.
- Hazarski napad na Kaspijsko more, na luku Darband [1].
El-Andaluz
uredi- Al-Ala ibn Mugith, pristalica Abasida, poražen je od emevijskog emira El-Andaluza, Abdurahmana I, kod Beje (današnji Portugal) [2].
Abasidski halifat
uredi- 30. juli – Halifa El-Mensur premješta sjedište Abasidskog halifata iz Kufe u novi glavni grad Bagdad, nazvanog Madinat al-Salam ili Grad mira. Sirijske državne službenike koji govore grčki zamjenjuju Iranci koji govore arapski. Perzijski vezir Halid Barmakid vrši vlast u ime halife. Carstvo postaje sve administrativnije.
- 25. septembar – Počinje Alidska pobuna: Muhamed al-Nafs al-Zakijja podiže zastavu protiv Abasida u Medini, nakon čega slijedi njegov brat Ibrahim ibn Abdallah u Basri početkom 763. Muhamedova pobuna je ugušena i ubijen je od strane abasidskih trupa. Isa ibn Musa.
Britanija
uredi- Kralj Æthelbert II od Kenta umire, a nasljeđuje ga njegov nećak Eadberht II. On vjerovatno vlada cijelim Kentom neko vrijeme. Sigered, moguće istočnosaksonac, se održava u zapadnom Kentu. Eadberht umire nakon kratke vladavine.
- Kralj Æthelwald od Northumbrije ženi se sa Æthelthryth, u Cattericku (Sjeverni Jorkšir) [3].
Azija
uredi- Kineski zvaničnik Li Fuguo ubija caricu Zhang, ženu cara Su Zonga. Ubrzo nakon toga Su Zong umire od srčanog udara; nasljeđuje ga njegov sin Dai Zong, koji pošalje ubice koje ubijaju Lija.
- 16. maj: nakon smrti kineskog cara Suzonga, pobunjenici su ponovo zauzeli Luoyang, a zatim ih je kralj Ujgura u novembru definitivno protjerao [4].
- 20. novembar: Bögü, treći kagan Ujgura, zauzima Luoyang, glavni grad kineskog carstva, i osvaja Kinu, gdje je intervenirao na poziv Tanga. Ujguri su napustili Luoyang u novembru 763. Kaghan je prešao na maniheizam [5]. Sogdijski postaje drugi službeni jezik carstva.
762. u temama
urediReligija
uredi- Opatiju Schäftlarn (Bavarska) osnovao je Waltrich, benediktinski monah porijeklom iz plemićke porodice, južno od današnjeg Minhena, Njemačka.
- Æthelred I, kralj Northumbrije (um. 796.)
- Sajjida Nafisa, arapski učenjak, porijeklom iz loze poslanika Muhammeda, (um. 824.)
- Æthelbert II, kralj Kenta
- Ašot III, armenski princ
- Eadberht II, kralj Kenta
- Eardwulf, kralj Kenta
- Gao Lishi, kineski službenik i eunuh (r. 684.)
- Li Bai, (takođe Li Po), kineski pjesnik (r. 701.)
- Li Fuguo, kineski službenik i eunuh (r. 704.)
- Milo, franački biskup (ili 763.)
- Muhammed al-Nafs al-Zakijja, vođa arapskih pobunjenika
- Su Zong, car iz dinastije Tang (r. 711.)
- Vinekh, vladar (kagan) bugarskog carstva
- Xuan Zong, car iz dinastije Tang (r. 685.)
- Zhang, carica iz dinastije Tang
Reference
uredi- ^ William Bayne Fisher, Richard Nelson Frye The Cambridge history of Iran [archive] Cambridge University Press, 1975 (ISBN 978-0-521-20093-6)
- ^ Joel Serrão and A. H. de Oliverira Marques (1993). "O Portugal Islâmico". Hova Historia de Portugal. Portugal das Invasões Germânicas à Reconquista. Lisbon: Editorial Presença. p. 124.
- ^ Kirby, p. 156. Symeon of Durham, p. 461
- ^ René Grousset, Histoire de la Chine, Paris, Club des Libraires de France, 1942, p. 344.
- ^ Henri Cordier Histoire générale de la Chine, Volume 1 [archive] P. Geuthner, 1920
Vanjski linkovi
uredi