Godine:

◄◄ | | 745. | 746. | 747. | 748. | 749. | 750. | 751. | 752. | 753. |  | ►►

Decenije:

| 710-e | 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e |

Vijekovi:

| 7. vijek | 8. vijek | 9. vijek |

Godina 749. (DCCXLIX) bila je redovna godina koja počinje u srijedu u julijanskom kalendaru. Oznaka 749. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

749. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar749
DCCXLIX
Ab Urbe condita1502
Asirski kalendar5499
Bengalski kalendar156
Berberski kalendar1699
Budistički kalendar1293
Burmanski kalendar111
Bizantijski kalendar6257–6258
Kineski kalendar戊子(Zemljani Pacov)
3445 ili 3385
    — do —
己丑年 (Zemljani Vo)
3446 ili 3386
Koptski kalendar465–466
Diskordijanski kalendar1915
Etiopijski kalendar741–742
Hebrejski kalendar4509–4510
Hinduski kalendari
 - Vikram Samvat805–806
 - Šaka Samvat671–672
 - Kali Juga3850–3851
Holocenski kalendar10749
Iranski kalendar127–128
Islamski kalendar131–132
Julijanski kalendar749
DCCXLIX
Korejski kalendar3082
Minguo kalendar1163 prije Tajvana
民前1163年
Seleukidska era1060/1061 AG
Tajlandski solarni kalendar1291–1292

Događaji

uredi

Evropa

uredi
  • Lombardski kralj Ratchis opsjeda Peruđu, ali ga je papa Zaharija uvjerio da poništi opsadu. Njegova odluka da ukine opsadu Peruđe podriva njegov autoritet među langobardskim plemstvom i na kraju rezultira time da ga plemstvo smijeni na saboru u Milanu. Kralj Ratchis je primoran da se povuče sa svojom porodicom u manastir u Monte Kasinu.
  • Juni – Aistulf nasljeđuje svog brata Ratchisa kao kralj Langobarda i ženi se Gisaltrudom, sestrom Anselma, vojvode od Furlanije.
  • Glad u Španiji [1] (749-750). Emigracija španjolskih kršćana u Pirineje i Languedoc [2].

Britanija

uredi
  • Kralj Ælfwald od Istočne Anglije umire nakon 36-godišnje vladavine. Naslijedili su ga Beonna, Æthelberht I i moguće Hun (veza nepoznata). Beonna se pojavljuje kao dominantni monarh.
  • Kralj Æthelbald od Mersije saziva Sinodu u Gumleyu, na poticaj Bonifacija, biskupa Mainza, i izdaje povelju koja oslobađa Katoličku crkvu svih javnih tereta.

Emevijski halifat

uredi
  • Abasidska revolucija: muslimanske snage pod vodstvom Qahtabe ibn Šabiba al-Ta'ija pobjeđuju veliku vojsku Emevija (50.000 ljudi) kod Isfahana i napadaju Irak, zauzimajući grad Kufu.
  • Abdullah ibn Abd al-Malik, emevijski princ, pogubljen je razapinjanjem po naredbi prvog abasidskog halife, Abdullaha ibn Muhammeda, u Al-Hirahu (ili 750.).
  • 28. oktobar – Abdullah ibn Muhammed je proglašen halifom u Kufi od strane njegovih pristalica i usvaja titulu Es-seffâh [3].

Srednja Amerika

uredi
  • 18. februar – Kʼakʼ Jipjaj Čan Kʼawiil ("Dimna vjeverica") postaje novi vladar majanske gradske države Copán u Hondurasu nakon smrti Kʼakʼ Tiliwa Čan Jopaata, koji je vladao od 738. K'ak' Jipjaj vlada do 76. godine.

Japan

uredi
  • 19. august – Car Šōmu abdicira s prijestolja, nakon 25-godišnje vladavine kojom su dominirale njegova supruga (i tetka), Kōmjō, pučanka kojom se oženio sa 16 godina. Njega nasljeđuje njegova kćerka Koken; Šōmu postaje prvi penzionisani car koji je postao budistički sveštenik [4].

Azija

uredi
  • Juli: Kapiça šalje delegaciju u Kinu [5]. Radža od Kašmira i šah od Kapiçe (Kabul) traže savez sa Kinom [6].

749. u temama

uredi

Geografija

uredi
  • 18. januar – Zemljotres u Galileji: Palestina i istočna Transjordanija su razoreni zemljotresom. Gradovi Tiberias, Beit Še'an, Hippos i Pella su u velikoj mjeri uništeni.
  • Muhammed al-Šajbani, muslimanski pravnik (približan datum; u. 805.)
  • 27. august – Qahtaba ibn Šabib al-Ta'i, muslimanski general
  • 4. decembar – Jovan Damaskin, sirijski monah i sveštenik
  • Ælfwald, kralj istočne Anglije
  • Abdullah ibn Abd al-Malik, emevijski princ (ili 750.)
  • Ailello hui Daimine, kralj Uí Mainea (Irska)
  • Gyōki, japanski budistički sveštenik (r. 668.)

Reference

uredi
  1. ^ Juan de Ferreras, Vaquette d'Hermilly Histoire générale d'Espagne, Volume 2. Charles Osmon, Jacques Clousier, Louis-Estienne Ganeau, 1742
  2. ^ Michel Rouche Histoire du Moyen Âge, Volume 1. Editions Complexe, 2005 (ISBN 978-2-8048-0042-0)
  3. ^ David Nicolle (2009). The Great Islamic Conquests 632–750 AD, p. 78. ISBN 978-1-84603-273-8
  4. ^ Varley, H. Paul (1980). A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 0-231-04940-4
  5. ^ Hans Bielenstein Diplomacy and trade in the Chinese world, 589-1276, Partie 4, Volume 18. Brill, 2005 (ISBN 978-90-04-14416-3)
  6. ^ René Grousset, Histoire de la Chine, Paris, Club des Libraires de France, 1942.