698.

godina
(Preusmjereno sa 698)
Godine:

◄◄ | | 694. | 695. | 696. | 697. | 698. | 699. | 700. | 701. | 702. |  | ►►

Decenije:

| 660-e | 670-e | 680-e | 690-e | 700-e | 710-e | 720-e |

Vijekovi:

| 6. vijek | 7. vijek | 8. vijek |

Godina 698. (DCXCVIII) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. Oznaka 698. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

698. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar698
DCXCVIII
Ab Urbe condita1451
Asirski kalendar5448
Bengalski kalendar105
Berberski kalendar1648
Budistički kalendar1242
Burmanski kalendar60
Bizantijski kalendar6206–6207
Kineski kalendar丁酉(Vatreni Pijetao)
3394 ili 3334
    — do —
戊戌年 (Zemljani Pas)
3395 ili 3335
Koptski kalendar414–415
Diskordijanski kalendar1864
Etiopijski kalendar690–691
Hebrejski kalendar4458–4459
Hinduski kalendari
 - Vikram Samvat754–755
 - Šaka Samvat620–621
 - Kali Juga3799–3800
Holocenski kalendar10698
Iranski kalendar76–77
Islamski kalendar78–79
Julijanski kalendar698
DCXCVIII
Korejski kalendar3031
Minguo kalendar1214 prije Tajvana
民前1214年
Seleukidska era1009/1010 AG
Tajlandski solarni kalendar1240–1241

Događaji

uredi

Bizantijsko carstvo

uredi
  • Proljeće–ljeto – Arapske snage pod komandom Hasana ibn al-Numana zauzimaju Kartagu, okončavajući bizantijsku vlast u sjevernoj Africi. Bizantijci su zadržali samo Septem (Ceuta). Poražena bizantijska flota se pobunila i proglasila za bizantijskog cara Tiberija III, koji je zbacio Leontija nakon kratke opsade Konstantinopola [1].
  • Jesen–zima – Bizantijski general Heraklije, brat Tiberija III, sa vojskom prelazi planinske prevoje Taursko gorje u Kilikiju. Pokreće kampanju u Siriji, pobjeđuje arapske snage iz Antiohije i vrši napade do Samosate (moderna Turska) [2].
  • Izbijanje bubonske kuge u Konstantinopolu, Siriji i Mezopotamiji: Teofan Ispovjednik izvještava da je kuga trajala četiri mjeseca i opisuje veliki broj smrtnih slučajeva u Konstantinopolu. Car Leontios naređuje da se uništi tržnica u konstantinopolskoj teretnoj luci Neorion, na kojoj se prodaju životinje i koja se smatra izvorom zaraženih životinja donesenih iz Sirije. Arapska vojska je primorana da obustavi svoje vojne operacije. Prema sirijskim izvorima, kuga u Siriji trajala je još dvije godine.
  • Otkrićem grobnice, potvrđeno je postojanje jevrejske zajednica Narbonne (Francuska).

Evropa

uredi
  • Wittiza, sin kralja Ergike, postaje suvladar Vizigotskog kraljevstva u Hispaniji (približan datum).

Britanija

uredi
  • Berhtred, anglosaksonski plemić, ubijen je dok je predvodio vojsku Nortambrija protiv Pikta. Kraljevstvo Cait (ili Cat) u sjevernoj Škotskoj je apsorbirano (približan datum).
  • Fiannamail ua Dúnchado postaje kralj Dál Riata (Škotska), do svoje smrti oko 700. godine (približan datum).

Emevijski halifat

uredi
  • Snage Berbera predvođene kraljicom Kahinom ("Proročica") su poražene od strane arapskih osvajača u Auresu (Alžir). Ona je okupila Berbere nakon kolapsa bizantijske moći (vidi 647). Nakon što je uvidjela poraz, Kahina šalje svoja dva sina da se pokore Hasanu, a zatim sa svojim posljednjim trupama napada arapsku vojsku i biva ubijena u blizini El Đem1a. Hasan predlaže opštu amnestiju. Vrativši se u Kairouan, objavljuje mir svim berbersko-punskim narodima koji su se pokorili i prešli na islam, kao i Grcima i berbersko-punskim kršćanima ili Izraelcima pod uvjetom da plaćaju porez. Tom prilikom njegovu vojsku od 12.000 vojnika predvode dva Kahinina sina [3].

Azija

uredi
  • Dae Džo-joung uspostavlja kraljevstvo Balhae u Mandžuriji (približan datum).
  • Khun Lo, tajlandski princ, osvaja Muang Sua, rano laosko kraljevstvo.
  • Qapaghan Qaghan osvaja dijelove Transoxiane (Centralna Azija).
  • Stvaranje kraljevstva Balhae u sjevernoj Koreji (kraj 926.) [4].
  • Festival prvih plodova (Daijo-sai) održava se u Japanu.
  • U Japanu, carskim dekretom, ovlašten je Fudživara no Fuhito, sin Fudživara no Kamatarija, iz moćne porodice Nakatomi, da uzme ime Fudživara u znak priznanja za usluge pružene za cara [5].

Srednja Amerika

uredi
  • 24. mart – Itzamnaj K'aviil postaje novi vladar gradske države Maja u Dos Pilasu u Gvatemali i vlada do 726. godine.

698. u temama

uredi

Ekonomija

uredi
  • Arapski dirhemi iskovani 698. godine nalaze se u Skandinaviji [6].

Religija

uredi
  • Akvilejski sabor: Biskupi biskupije Akvileje odlučuju prekinuti raskol (šizmu) tri poglavlja i vratiti se zajednici s Rimom.
  • Willibrord, anglosaksonski misionar, osniva opatiju u Echternachu (Luksemburg), koju mu je poklonila Irmina, kćerka kralja Dagoberta II.
  • Vjerovatni datum Cuthbertove sahrane iza oltara u Lindisfarneu (približan datum).
  • Princeza Taki je poslana u Saikū, kao Saiō svetišta Ise (Japan). Saio je bila titula neudatih ženskih članica japanske carske porodice, poslanih da služe u Velikom svetištu Ise od VII do XIV vijeka.
  • Dagobert III, kralj Franaka (um. 715.)
  • Šang, car iz dinastije Tang (ili 695.)
  • Vang Čangling, kineski pjesnik i službenik (um. 756.)
  • maj – Eadberht, biskup Lindisfarnea
  • 22. juli – Vu Čengsi, nećak kineskog suverena Vu Zetiana
  • Ainbcellach mac Ferchair, kralj Dal Riata (Škotska)
  • Berthtred, anglosaksonski plemići (približan datum)
  • Rieul, biskup Reimsa (približan datum)
  • Suraka al-Bariki, arapski pjesnik (r. 621.)
  • Trudo, franački opat (približan datum)

Reference

uredi
  1. ^ Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society. Stanford, California: Stanford University Press. p. 337-339. ISBN 0-8047-2630-2.
  2. ^ Venning, Timothy, ed. (2006). A Chronology of the Byzantine Empire. Palgrave Macmillan. p. 188. ISBN 1-4039-1774-4.
  3. ^ Ernest Mercier Histoire de l'Afrique septentrionale. Adamant Media Corporation, 1891 (ISBN 978-1-4212-5345-9 et 9781421253459)
  4. ^ Daniel BouchezCorée : réflexions sur une exposition. Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient, 1995
  5. ^ Dictionnaire historique du Japon, Volume 1, par Seiichi Iwao, Teizō Iyanaga. Maisonneuve & Larose, 2002 (ISBN 978-2-7068-1575-1)
  6. ^ Mahomet et Charlemagne, par Henri Pirenne. Éditeur F. Alcan, 1937

Vanjski linkovi

uredi