Wolfgang Paul
Wolfgang Paul (Njemački izgovor: [ˈvɔlfɡaŋ ˈpaʊ̯l] (
poslušaj); 10. avgust 1913. – 7. decembar 1993.) bio je njemački fizičar, koji je zajedno razvio nemagnetni kvadrupolni filter mase koji je postavio temelje za ono što se danas zove ionska zamka.[1] Podijelio je polovinu Nobelove nagrade za fiziku 1989. za ovaj rad sa Hansom Georgom Dehmeltom ; drugu polovinu nagrade u toj godini dobio je Norman Foster Ramsey, Jr.
| Wolfgang Paul | |
|---|---|
| Datoteka:Wolfgang Paul.jpg | |
| Rođenje | 10. august 1913. |
Rani život uredi
Wolfgang Paul je rođen 10. avgusta 1913. u Lorenzkirhu, Njemačka. Odrastao je u Minhenu gdje mu je otac bio profesor farmaceutske hemije. Nakon prvih nekoliko godina na Tehničkom univerzitetu u Minhenu, 1934. prelazi na Tehnički univerzitet u Berlinu gdje 1937. dobiva diplomu u grupi Hansa Geigera. Slijedio je svog doktorskog savjetnika Hansa Kopfermanna na Univerzitetu u Kielu i nakon regrutacije u ratno vazduhoplovstvo završio je doktorat 1940. na Tehničkom univerzitetu u Berlinu.
Tokom Drugog svjetskog rata istraživao je odvajanje izotopa, koji je neophodan za proizvodnju fisionog materijala za korištenje u izradi nuklearnog oružja.
Akademska karijera uredi
Nekoliko godina bio je privatni predavač na Univerzitetu u Getingenu kod Hansa Kopfermanna. Postao je profesor eksperimentalne fizike na Univerzitetu u Bonu i tamo ostao od 1952. do 1993. godine. Dvije godine od 1965. do 1967. bio je direktor Odsjeka za nuklearnu fiziku u CERN -u.
Naučni rezultati uredi
Razvio je tehnike za hvatanje nabijenih čestica masenom spektrometrijom električnim kvadrupolnim poljima 1950-ih.[2] Paul zamke se danas intenzivno koriste za zadržavanje i proučavanje iona. Razvio je sočiva molekularnog snopa i radio na sinhrotronu elektrona od 500 MeV, nakon čega je uslijedio jedan na 2500 MeV 1965. godine. Kasnije je radio na držanju sporih neutrona u magnetnim prstenovima za skladištenje, mjereći životni vijek slobodnih neutrona.
On je na duhovit način nazvao Wolfganga Paulija svojim imaginarnim dijelom ako bi se njihova prezimena smatrala složenim brojevima.[3]
Göttingen Manifesto uredi
Godine 1957. Paul je bio potpisnik Göttingenskog manifesta, deklaracije 18 vodećih nuklearnih naučnika Zapadne Njemačke protiv naoružavanja zapadnonjemačke vojske taktičkim nuklearnim oružjem.
Sinovi uredi
Njegov sin Stephan Paul je profesor eksperimentalne fizike na Tehničkom univerzitetu u Minhenu . Njegov sin Lorenc Paul je profesor fizike na Univerzitetu u Wuppertalu.
Radovi uredi
- Paul, Wolfgang (1990). "Electromagnetic Traps for Charged and Neutral Particles". Reviews of Modern Physics. 62 (3): 531–540. Bibcode:1990RvMP...62..531P. doi:10.1103/RevModPhys.62.531.
- Paul, Wolfgang; Steinwedel, Helmut (1953). "Ein neues Massenspektrometer ohne Magnetfeld". Zeitschrift für Naturforschung A. 8 (7): 448–450. Bibcode:1953ZNatA...8..448P. doi:10.1515/zna-1953-0710.
Reference uredi
- ^ Toschek, Peter E. (juli 1994). "Obituary: Wolfgang Paul". Physics Today. 47 (7): 76–77. Bibcode:1994PhT....47g..76T. doi:10.1063/1.2808585. Arhivirano s originala, 4. 10. 2013.
- ^ Paul, Wolfgang (1990). "Electromagnetic traps for charged and neutral particles". Reviews of Modern Physics. 62 (3): 531–540. Bibcode:1990RvMP...62..531P. doi:10.1103/RevModPhys.62.531. ISSN 0034-6861.
- ^ Gerald Edward Brown; Chang-Hwan Lee (2006). Hans Bethe and His Physics. World Scientific. str. 47–. ISBN 978-981-256-609-6.