Vozač na duge staze
Vozač na duge staze (njemački: Der Kilometerfresser) jest austrijski nijemi film snimljen u ljeto 1923. u režiji Karla Imelskog. To je priča o zaljubljeniku u sportske motore i putovanja koji je 1920-ih godina prešao čak 6.000 kilometara vozeći se centralnom Evropom. Dio filma je sniman u Mostaru i Sarajevu, gdje junak filma Ernest Ganauser putuje od jadranske obale, preko Mostara do glavnog grada Bosne i Hercegovine gdje se zaljubljuje u jednu djevojku i gdje susreće starog prijatelja. Film je producirao Urania Film iz Beča i imao je premijeru 1925. Ovaj film se decenijama smatrao izgubljenim, ali je početkom 21. vijeka bio pronađen i restauiran 2004. godine.[2]
| Vozač na duge staze | |
|---|---|
 Originalni poster filma | |
| Izvorni naslov | Der Kilometerfresser |
| Režiser | Karl Imelski |
| Producent | Urania Film |
| Scenarist(i) | Karl Imelski |
| Uloge | Ernst Ganauser Karl Imelski |
| Muzika | Florian C. Reithner |
| Žanr | Dokumentarni Avantura |
| Kinematografija | Willy Winterstein |
| Premijera | 1925. |
| Trajanje | 80 minuta |
| Zemlja | Austrija |
| Jezik | njemački[1] |
Uloge
uredi- Ernst Ganauser – Ernest, vozač
- Karl Imelski – Ernestov prijatelj, novinar
Pozadina
urediPala je opklada i Ernest se vozi sa svojim motociklom iz Švicarske preko Tirola, a odatle u Italiju. Put se dalje nastavlja preko mnogih prepreka kroz zemlje Balkana i Čehoslovačke, i na kraju nazad u Beč. Na tom putu posjećuje gradove i spomenike, prikazuje kulturu i običaje, zatim historijska mjesta iz Prvog svjetskog rata. Ernst dobija opkladu. Film predstavlja nostalgično putovanje kroz prošlost a lokacije koje je posjetio su sljedeće: Lucerne, Bodensko jezero, Bregenz, Innsbruck, Milano, Riva del Garda, Trento, Lago di Garda, Firenca, Genova, Pisa, Venecija, Gorica, Dubrovnik, Split, Mostar, Sarajevo, Beograd, Graz, Salzburg, Admont, Prag, Linz, Beč, Pilsen, Eger, Karlovy Vary, Wachau, itd.[3][4]
Zanimljivosti
uredi- Jedan trgovac starinama je nazvao Austrijsku filmsku arhivu i upitao da li su zainteresirani za stare filmove. Umjetnički direktor Michael Seeber je izjavio kasnije da su oni taj film otkupili od trgovca i onda su ga pažljivo pregledali. Uz pomoć direktorovog unuka film je restauriran.
- 2007. kompozitor Florian C. Reithner komponirao je muziku za film. Bečki koncertni orkestar je 30. oktobra 2014. pratio prikazivanje filma u dvorani Konzertsaal der Wiener Sängerknaben. Nakon prvih nastupa uživo u Klagenfurtu, Austrija i Pordenone, Italija dalji nastupi su planirani u svim evropskim zemljama, koje je nekada Ernst posjetio.[5]