Veljko Aleksić
Veljko Aleksić (Podvrš, kod Nikšića, 15. april 1913 — Tjentište, 3. juni 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Veljko Aleksić | |
|---|---|
| Rođenje | 15. april 1913. |
| Smrt | 13. juni 1943 (30 godina) |
| Nacionalnost | Srbin |
| Obrazovanje | šumarski radnik |
| Poznat(a) po | Narodni heroj Jugoslavije |
| Nagrade |  |
Biografija uredi
Veljko Aleksić je rođen 15. aprila 1913. godine u selu Podvršu, kod Nikšića, u siromašnoj seljačkoj porodici. Sa 20 godina je radio kao drvosječa u Sarajevu, gdje se prvi put upoznao sa omladinskim radnim pokretom. Član Komunističke partije Jugoslavije je od 1940. godine. Po povratku u rodno selo, počeo je da razvija ideje komunizma, postavši jedan od najaktivnijih članova Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru. Nakon okupacije Jugoslavije od strane Trećeg rajha 1941. godine zajedno sa drugim komunistima, Veljko je počeo da priprema oružani govor i regrutuje volontere da započne rat protiv Nijemaca. U maju 1941. godine organizovao je prvu sabotažu, i eksploziju željezničke pruge Lastva-Bileća, a sličnu je eksploziju napravio na putu Trebinje-Bileća (kod Rožine). Tokom prve bitke kod Rožine, Veljkov odred je uništio (i djelimično zarobio) oko 130 vojnika ustaških oružanih formacija, zaplijenivši ogromnu količinu lakog naoružanja i 105-milimetarsku pušku. U bici kod Stražišta, partizani Veljka Aleksića uspjeli su uništiti nekoliko italijanskih garnizona, zarobili ili ubili oko 30 Italijana. U novoformiranom Banijsko-Vučedolskom udarnom bataljonu, Veljko je bio zamjenik političkog instruktora. Na teritoriji Bilećkog i Nikšićkog rejona njegov bataljon uspješno sprovodi vojne operacije protiv Italijana, ustaša i četnika. U borbama za Pljevlja, Panik i druge gradove, Veljkovi partizani su pokazali veliku hrabrost. U maju 1942. godine, zajedno sa Petrom Drapšinom, budućim narodnim herojem Jugoslavije, Veljko je učestvovao u borbama na liniji Zelengora-Vrbnitsa, koja je kulminirala odličnim prodorom partizana u hrvatsko-njemački prsten. U januaru 1943. godine, tokom borbi za Zepču, Veljko je u okviru 5. crnogorske brigade tokom 10 sati vodio odbrambene borbe pokušavajući da uništi oklopni voz koji je pucao na Zepču i pokušao da dovede pojačanje. Aleksić je izvršio slične podvige u bitkama za Prozor i Konjic, u Bosni i Hercegovini. Poginuo je 13. juna 1943. godine u jurišu, iznad Tjentišta, za vrijeme Pete neprijateljske ofanzive, kao komandir Prve čete u Prvom bataljonu Pete proleterske crnogorske udarne brigade. Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference uredi
- ^ Narodni heroji 1982, str. 25.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.