Ustav Venecuele
Ustav Bolivarske Republike Venecuele (španski: Constitución de la República Bolivariana de Venezuela) je aktuelni, ukupno dvadeset i šesti po redu ustav Venezuele. Nacrt Ustava izrađen je sredinom 1999. godine napravila ustavotvorna skupština koja je osnovana putem narodnog referenduma. Uveden krajem decembra 1999. godine, ovaj je Ustav zamijenio Ustav Venecuele iz 1961., koji je bio najduže važeći u historiji te zemlje. Glavnu podršku novom ustavu dao je bivši predsjednik Venecuele, Hugo Chávez, a nakon donošenja je dobio podršku od različitih grupa, među kojima su bili i tvorci ustava iz 1961. godine, Luis Miquilena i Carlos Andrés Pérez. Chávez i njegovi sljedbenici ( poznatiji pod nadimkom chavistas) nazivali su ovaj ustav "Bolivarskim ustavom" (španski: Constitución Bolivariana), smatrajući da se u njemu odražava ideologija Simóna Bolívara i bolivarizma.
Ustav iz 1999. godine bio je prvi u historiji Venecuele koji je odobren na narodnom referendumu. Njegovim stupanjem na snagu uvedena je tzv. "Peta Venecuelanska Republika", mahom zbog brojnih društvenoekonomskih promjena koje je donio, ali i zbog činjenice da je njime promijenjen službeni naziv države iz Republike Venezuele u Bolivarsku Republiku Venezuelu. Velike promjene dogodile su se u strukturi venecuelanske vlasti te njezinim pravima i obvezama. Došlo je i do osjetnog povećanja broja zagarantiranih ljudskih prava za sve građane Venecuele, među kojima su: besplatno obrazovanje do trećeg stepena, besplatno zdravstvo, pristup čistom okolišu, te prava manjina (posebno indijanskog starosjedilačkog stanovništva) na vlastitu kulturnu tradiciju. Sa svojih 350 članaka, "Bolivarski ustav" je jedan od najdužih, najdetaljnijih i najkompleksnijih ustava na svijetu.
Jedna od najznačajnijih odlika ustava Venecuele u odnosu na ostale ustave Latinske Amerike je izostanak mogućnosti opoziva predsjednika od strane nacionalnog parlamenta.