Tour de France 2013.
Tour de France 2013. bio je jubilarno 100. izdanje najpoznatije biciklističke utrke na svijetu. Zbog ovog jubileja utrka je u cijelosti išla francuskom teritorijom, a prvi put u historiji vozilo se na Korzici.[1] Također su ubačeni i neki od najpoznatijih uspona u historiji Tour de Francea, uključujući cilj 15. etape na Mont Ventouxu, a u 18. etapi biciklisti su se dvaput penjali uz Alpe d'Huez (cilj je bio na kraju drugog uspona). Utrka je startala 29. juna 213 km dugom etapom od Porto-Vecchia do Bastije (upravo na Korzici), a zaključena je ceremonijalnom etapom koja se završila u Parizu na Elizejskim poljanama 21. jula. U utrci su učestvovala 22 tima. Ukupni pobjednik utrke bio je Britanac Chris Froome, drugi je bio Kolumbijac Nairo Quintana, a treći Španac Joaquim Rodríguez.
Tour de France 2013. | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Detalji utrke | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Datum | 29. juni - 21. juli | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Etape | 21 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Dužina | 3404 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pobjedničko vrijeme | 83 h 56' 40" | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Rezultati | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Njemački sprinter Marcel Kittel bio je prvi vozač u utrci koji je nosio žutu majicu. Kittel je majicu izgubio sljedećeg dana kad je vodstvo preuzeo Jan Bakelants. Nakon njega vodeći u generalnom poretku je bio Australac Simon Gerrans nakon što je njegov tim (Orica-GreenEDGE) pobijedio u timskom hronometru. Gerrans je vodstvo prepustio svom timskom kolegi, Darylu Impeyu. Chris Froome preuzeo je vodstvo u utrci nakon 8. etape, koja je imala cilj na vrhu Ax 3 Domaines. Froome nakon toga nije ispuštao vodstvo do samog kraja utrke, čime je postao drugi britanski biciklist uzastopno koji je pobijedio na Tour de Franceu nakon Bradleya Wigginsa, koji je to učinio godinu ranije. Najbolji penjač bio je Nairo Quintana, koji je bio i najbolji mladi vozač (do 26 godina). Najbolji sprinter bio je Peter Sagan, a najbolji tim Saxo-Tinkoff.
Timovi
urediSvih 19 timova koji imaju UCI ProTeam licencu bili su obavezni učestvovati u ovoj utrci. Osim njih, takmičila su se i 3 tima iz kategorije Professional Continental (Pro-Continental) koji su dobili pozivnicu organizatora.[2]
†: Pozvani Pro-Continental timovi
Etape
urediEtapa | Datum | Start-cilj | Dužina | Tip | Pobjednik | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 29. juni | Porto-Vecchio – Bastia | 213 km | Ravna etapa | Marcel Kittel | ||
2. | 30. juni | Bastia – Ajaccio | 156 km | Umjereno brdska etapa | Jan Bakelants | ||
3. | 1. juli | Ajaccio – Calvi | 145,5 km | Umjereno brdska etapa | Simon Gerrans | ||
4. | 2. juli | Nica – Nica | 25 km | Timski hronometar | Orica-GreenEDGE | ||
5. | 3. juli | Cagnes-sur-Mer – Marseille | 228,5 km | Ravna etapa | Mark Cavendish | ||
6. | 4. juli | Aix-en-Provence – Montpellier | 176,5 km | Ravna etapa | André Greipel | ||
7. | 5. juli | Montpellier – Albi | 205,5 km | Ravna etapa | Peter Sagan | ||
8. | 6. juli | Castres – Ax 3 Domaines | 195 km | Brdska etapa | Chris Froome | ||
9. | 7. juli | Saint-Girons – Bagnères-de-Bigorre | 168,5 km | Brdska etapa | Daniel Martin | ||
8. juli | Slobodan dan | ||||||
10. | 9. juli | Saint-Gildas-des-Bois – Saint-Malo | 197 km | Ravna etapa | Marcel Kittel | ||
11. | 10. juli | Avranches – Mont Saint-Michel | 33 km | Pojedinačni hronometar | Tony Martin | ||
12. | 11. juli | Fougères – Tours | 218 km | Ravna etapa | Marcel Kittel | ||
13. | 12. juli | Tours – Saint-Amand-Montrond | 173 km | Ravna etapa | Mark Cavendish | ||
14. | 13. juli | Saint-Pourçain-sur-Sioule – Lyon | 191 km | Umjereno brdska etapa | Matteo Trentin | ||
15. | 14. juli | Givors – Mont Ventoux | 242,5 km | Brdska etapa | Chris Froome | ||
15. juli | Slobodan dan | ||||||
16. | 16. juli | Vaison-la-Romaine – Gap | 168 km | Brdska etapa | Rui Costa | ||
17. | 17. juli | Embrun – Chorges | 32 km | Pojedinačni hronometar | Chris Froome | ||
18. | 18. juli | Gap – Alpe d'Huez | 172,5 km | Brdska etapa | Christophe Riblon | ||
19. | 19. juli | Le Bourg-d'Oisans – Le Grand-Bornand | 204,5 km | Brdska etapa | Rui Costa | ||
20. | 20. juli | Annecy – Mont Semnoz | 125 km | Brdska etapa | Nairo Quintana | ||
21. | 21. juli | Versailles – Pariz | 133,5 km | Ravna etapa | Marcel Kittel |
Razvoj poredaka
urediČetiri su glavna poretka na Tour de Franceu 2013. Najvažniji je generalni poredak, koji se računa tako što se završna vremena svih biciklista sabiraju nakon svake etape. Biciklist s najkraćim ukupnim vremenom vodeći je u utrci i oblači žutu majicu; pobjednik u ovom poretku smatra se pobjednikom cijelog Toura.[4] Na Touru 2013. nije bilo vremenskih bonusa.[5]
Naredni poredak je poredak sprintera, koji se nagrađuje zelenom majicom. U ovom poretku biciklisti dobijaju bodove za završavanje među najboljima u finišu etape ili u srednjim sprintovima. Biciklist s najviše bodova vodi u poretku i nosi zelenu majicu.[4]
Postoji i poredak penjača. Organizatori kategoriziraju određene uspone kao vankategorijske te kao uspone 1, 2, 3. i 4. Kategorije. Bodove u ovom poretku osvajaju prvi biciklisti koji dođu do vrha ovih uspona, s tim da se za uspon veće kategorije dobija i više bodova. Biciklist s najviše bodova je vodeći u ovom poretku i dodjeljuje mu se tačkasta majica.[4]
Četvrti pojedinačni poredak je poredak mladih vozača; vodeći u ovom poretku nosi bijelu majicu. Računao se na isti način kao generalni, ali učestvovali su samo vozači rođeni 1. januara 1988. ili poslije.[4]
U timskom poretku sabiraju se vremena trojice najboljih biciklista svakog tima u svakoj etapi; vodeći tim je onaj s najkraćim ukupnim vremenom. Vozači u timu koji vodi u ovom poretku dobijaju majice sa žutim brojevima, a od 2012. i žute kacige.[5][6]
Nagrada za borbenost (ili nagrada za najagresivnijeg vozača) dodjeljuje se nakon svake etape onom vozaču za koga se smatra da je bio najborbeniji u toj etapi, a određuje se glasanjem žirija. Dobitnik nosi crveni broj na leđima narednog dana. Po završetku Toura biciklist koji je dobio najviše glasova gledano u svim etapama dobija priznanje kao najborbeniji vozač na cijelom Touru.[5]
- Napomene
- U 2. etapi Alexander Kristoff, koji je tada bio drugi u poretku sprintera, nosio je zelenu majicu jer je prvoplasirani Marcel Kittel nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.
- U istoj etapi Danny van Poppel, koji je bio drugi u poretku mladih vozača, nosio je bijelu majicu jer je prvoplasirani Marcel Kittel nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.
- U 9. etapi Pierre Rolland, koji je bio drugi u poretku penjača, nosio je tačkastu majicu jer je prvoplasirani Chris Froome nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku. I Froome i Rolland sakupili su 31 bod do ove etape, ali je Froome nosio tačkastu majicu jer je više puta bio prvi na usponima 1. kategorije nego Rolland.
- U 13. etapi žiri je odlučio da nagrada za borbenost pripadne Omega Pharma-Quick Stepu u znak priznanja za doprinos cijelog tima. Mark Cavendish izabran je da predstavlja svoj tim na podiju.
- Od 16. do 18. etape Mikel Nieve, koji je bio treći u poretku penjača, nosio je tačkastu majicu jer je prvoplasirani Chris Froome nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku, a drugoplasirani Nairo Quintana nosio je bijelu majicu kao vodeći u poretku mladih vozača. Isto se desilo i s Christopheom Riblonom u 19. etapi.
- U 20. etapi Pierre Rolland, koji je bio drugi u poretku penjača, nosio je tačkastu majicu jer je prvoplasirani Chris Froome nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.
- U 21. etapi Andrew Talansky, koji je bio drugi u poretku mladih vozača, nosio je bijelu majicu jer je prvoplasirani Nairo Quintana nosio tačkastu majicu kao vodeći u poretku penjača.
Pobjednici
urediGeneralni poredak
uredi
Poredak sprinterauredi
|
Poredak penjačauredi
|
Najbolji mladi vozačuredi
|
Timski poredakuredi
|
Reference
uredi- ^ a b "The Tour 2013 (post ratification)". www.letour.fr. Pristupljeno 6. 6. 2013.
- ^ "Teams selection of the 100th edition of Tour de France". letour.fr. 27. 4. 2013. Pristupljeno 1. 5. 2013.
- ^ "Three stages in Corsica for No. 100". LeTour.fr. Pristupljeno 15. 12. 2011.
- ^ a b c d Christian, Sara (2. 7. 2009). "Tour de France demystified — Evaluating success"". RoadCycling.co.nz Ltd. Arhivirano s originala, 9. 2. 2013. Pristupljeno 18. 7. 2013.
- ^ a b c "Sporting stakes/Rules". Le Tour. Pristupljeno 15. 7. 2013.
- ^ "Sporting stakes/Detailed Rules Page 20 Onwards" (PDF). Le Tour. Pristupljeno 15. 7. 2013.