Tour de France
Tour de France jest godišnja biciklistička utrka duga približno 3.500 km kroz Francusku i okolne države. Traje tri sedmice i privlači bicikliste iz cijelog svijeta, a podijeljena je na dnevne etape. Individualna vremena iz svake etape sabiraju se i tako se odlučuje ukupni pobjednik. Biciklist s najkraćim vremenom na kraju svakog dana oblači žutu majicu.[3]
Tour de France | |
---|---|
Detalji utrke | |
Vrijeme održavanja | Juli |
Regija | Francuska i okolne države |
Nadimak | La Grande Boucle |
Disciplina | Cesta |
Takmičenje | Profesionalno |
Vrsta utrke | Utrka s etapama |
Organizator | Amaury Sport Organisation |
Direktor utrke | Christian Prudhomme |
Historija | |
Prvo izdanje | 1903. |
Dosad održano | 111 (2024) |
Prvi pobjednik | Maurice Garin |
Najviše pobjeda | Jacques Anquetil Bernard Hinault Eddy Merckx Miguel Indurain[1] (svi 5 pobjeda)[2] |
Posljednji pobjednik | Tadej Pogačar |
Veb-sajt: letour |
Ruta se mijenja svake godine, ali je cilj uvijek u Parizu, s izuzetkom 2024, kada je bio u Nici zbog Olimpijskih igara u Parizu. Od 1975. posljednja etapa vozi se po Elizejskim poljanama. Tour de France najpoznatija je i najprestižnija biciklistička utrka od tri "Velike utrke". Osim nje, tu su i Giro d'Italia i Vuelta a España (Španija).
Etapne pobjede
urediPo vozačima
urediViše od 30 vozača pobijedilo je u deset ili više etapa, uključujući poluetape, a ne računajući ekipne hronometre (aktivni su napisani podebljano):
Rang | Vozač | Pobjede |
---|---|---|
1. | Mark Cavendish | 35 |
2. | Eddy Merckx | 34 |
3. | Bernard Hinault | 28 |
4. | André Leducq | 25 |
5. | André Darrigade | 22 |
6. | Nicolas Frantz | 20 |
7. | François Faber | 19 |
8. | Jean Alavoine | 17 |
Tadej Pogačar | ||
10. | Jacques Anquetil | 16 |
René Le Grevès | 16 | |
Charles Pélissier | 16 | |
13. | Freddy Maertens | 15 |
14. | Marcel Kittel | 14 |
15. | Philippe Thys | 13 |
Louis Trousselier | 13 | |
17. | Jean Aerts | 11 |
Gino Bartali | 12 | |
Mario Cipollini | 12 | |
Miguel Indurain | 12 | |
Robbie McEwen | 12 | |
Peter Sagan | 12 | |
Erik Zabel | 12 | |
24. | Louison Bobet | 11 |
Raffaele Di Paco | 11 | |
André Greipel | 11 | |
27. | Maurice Archambaud | 10 |
Charly Gaul | 10 | |
Walter Godefroot | 10 | |
Thor Hushovd | 10 | |
Gerrie Knetemann | 10 | |
Antonin Magne | 10 | |
Henri Pélissier | 10 | |
Jan Raas | 10 | |
Joop Zoetemelk | 10 |
Tri vozača pobijedila su u osam etapa u istoj godini:
- Charles Pélissier (1930, uz još sedam drugih mjesta);[4]
- Eddy Merckx (1970, 1974);[5]
- Freddy Maertens (1976, uz četiri druga i dva treća mjesta).[6]
Cavendish ima najviše pobjeda u masovnim završnim sprintovima (35), a slijede ga Darrigade i Leducq (22), Faber (19) i Merckx (18).[7]
Najmlađi pobjednik etape na Tour de Franceu jest Fabio Battesini, koji je imao 19 godina kad je pobijedio u jednoj etapi 1931, a najstariji je Pino Cerami, koji je imao 41 godinu kad je pobijedio u devetoj etapi 1963.[8]
Pobjednici u svim vrstama etapa
urediOvi biciklisti pobijedili su i u brdskoj i u sprinterskoj etapi te u pojedinačnom hronometru na jednom izdanju Tour de Francea:
Biciklist | Godina |
---|---|
Eddy Merckx | 1974[9] |
Bernard Hinault | 1979[10] |
Wout van Aert | 2021[10] |
Reference
uredi- ^ Indurain drži rekord po broju uzastopnih pobjeda.
- ^ Amerikanac Lance Armstrong pobijedio je sedam puta, ali su mu sve titule oduzete i doživotno mu je zabranjeno takmičenje u svim utrkama pod okriljem UCI-ja nakon istrage povodom optužbi za doping.
- ^ Pravila Arhivirano 5. 7. 2006. na Wayback Machine (fr)
- ^ "Charles Pélissier". Historija rezultata. letour.fr. Arhivirano s originala, 20. 10. 2012. Pristupljeno 23. 7. 2012.
- ^ "Eddy Merckx". Historija rezultata. letour.fr. Arhivirano s originala, 17. 8. 2012. Pristupljeno 23. 7. 2012.
- ^ "Freddy Maertens". Historija rezultata. letour.fr. Arhivirano s originala, 27. 10. 2012. Pristupljeno 23. 7. 2012.
- ^ "Letour Guide Historique 2012" (PDF). Letour.fr. 10. 7. 2012. Arhivirano s originala (PDF), 31. 8. 2017. Pristupljeno 23. 7. 2012.
- ^ "Peter Sagan captures Stage 1". ESPN. Associated Press. 1. 7. 2012. Pristupljeno 8. 7. 2012.
- ^ Jim Cotton (19. 7. 2021). "Wout van Aert cements status as Swiss Army knife of pro cycling at 2021 Tour de France". VeloNews.com. Pristupljeno 19. 7. 2021. (potrebna pretplata)
- ^ a b Barry Ryan (18. 7. 2021). "Wout van Aert: I'm just a little cyclist compared with Eddy Merckx". CyclingNews.com. Pristupljeno 19. 7. 2021.