Theodor Schwann
Theodor Schwann bio je njemački fiziolog.[1] Njegov veliki doprinos biološkim naukama uključuje razvoj teorije ćelija, otkriće Schwannovih ćelija u perifernom nervnom sistemu, otkrivanje i proučavanje pepsina, otkriće organske prirode kvasaca i izum termina metabolizam.
| Theodor Schwann | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 7. decembar 1810. Neuss (Prvo francusko carstvo) |
| Smrt | 11. januar 1882 (71 godina) Köln (Njemačko carstvo) |
| Narodnost | Nijemac |
| Polje | Biologija |
| Institucija | Katolički univerzitet u Leuvenu Univerzitet u Liègeu |
| Poznat(a) po | Schwannove ćelije Pepsin Metabolizam |
Rani život
urediSchwann je rođen u Neussu. Njegov otac bio je zlatar, kasnije štampač. Studirao je na jezuitskom koledžu u Kölnu, a zatim u Bonnu, gdje se susreo s fiziologom Johannesom Peterom Müllerom.
Doprinosi
urediŠvan je oborio prethodne tvrdnje kako biljke i životinje strukturno ne nalikuju. Lako je razumjeti pod kakvim su se okolnostima te tvrdnje pojavile. Naposljetku, ćelijske stijenke koje posjeduju samo biljne ćelije stvaraju očita razgraničenja među ćelijama koja su jasno vidljiva čak i pomoću primitivnih mikroskopa, naspram pojedinačnih životinjskih ćelija, koje je znatno teže raspoznati u uzorku tkiva. Tek kad je promotrio ćelije životinjske hrskavice, postao je svjestan temeljne sličnosti između biljnog i životinjskog tkiva, budući da ćelije hrskavice, za razliku od ostalih životinjskih ćelija, imaju granice koje jasno određuju tanki nanosi kolagenskih vlakanaca. Schleiden i Schwann su sva ta opažanja povezali zajedno u jednu jedinstvenu teoriju ćelijske organizacije, koja definira jedinstvenu ćelijsku građu svih organizama.
Tokom četiri godine provedene pod utjecajem Müllera u Berlinu, Schwan je ostvario najvredniji dio svog naučnog doprinosa. Müller je to vrijeme priprema svoju veliku knjigu o fiziologiji, a Schwann mu pomaže u odgovarajućem eksperimentalnom radu. Schwann je posmatrao životinjske ćelije pod mikroskopom, ističući njihova različita svojstva. Pokazuje poseban interes za nervna i mišićna tkiva. Otkrio je ćelije koje oblažu nervna vlakna, koja se sada zovu Schwannove ćelije,[2] u njegovu čast.
Schwann je otkrio prugaste mišiće u gornjem dijelu jednjaka i pokrenuo istraživanja u oblasti mišićne kontrakcije, znatno ih proširivši u odnosu na Emila du Bois-Reymonda i druge. Müller je usmjerio Schwannovu pažnju na proces probave. Godine 1837. Schwann je izolirao enzim od suštinskog značaja za varenje, koji je nazvao pepsin. Postao je šef Katedre za anatomiju na belgijskom Katoličkom univerzitetu u Leuvenu 1839. Ovdje je producirao malo novih naučnih istraživanja, osim rada o osnovi značaja žuči u probavi. Ipak se dokazao kao posvećen i savjestan profesor.[3] Godine 1848. njegov zemljak Antoine Frédéric Spring uvjerio ga je da pređe na Univerzitet u Liègeu, također u Belgiji. Tu je nastavio pratiti najnovija dostignuća u anatomiji i fiziologiji, bez ličnog doprinosa. Postao je pronalazač koji radi na brojnim projektima, uključujući ljudski respirator za okruženja u kojima se teško diše.[3]
U kasnim godinama pokazuje sve veći interes za teološka pitanja. Tri godine nakon odlaska u penziju Schwann je umro u Kölnu 11. januara 1882.
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ "Theodor Schwann | Biography, Education, Discoveries, & Facts | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). 3. 12. 2023. Pristupljeno 3. 12. 2023.
- ^ "Schwannove stanice - Medicinski leksikon". ml.lzmk.hr. Pristupljeno 3. 12. 2023.
- ^ a b Aubert, Genviève (2003). "Theodor Schwann" (PDF). u Aminoff, Michael; Daroff, Robert (ured.). Encyclopedia of the Neurological Sciences. San Diego: Academic Press. str. 215–217. Arhivirano s originala (PDF), 4. 3. 2016. Pristupljeno 3. 3. 2015.
Vanjski linkovi
uredi