Senior (latinski - stariji). Senior je građanin u starom Rimu, uzrasta izmedu 46 i 60 godina. Prema tradiciji podjela građana na seniores i juniores (starije i mlađe) potjecala je od Servija Tulija. Ova podjela bila je značajna jer se po njoj određivala pripadnost centurijama, po kojima se i glasalo. U srednjem vijeku senior je zemaljski gospodar, kome podložnici – vazali izražavaju vjernost. Svi pripadnici hijerarhije koji imaju svoje podanike su seniori. Sitna vlastela ima svoje vazale, ali je i ona u vazalnom odnosu prema krupnim velmožama, koji su joj seniori. Vazali sitne vlastele su kao i sitna vlastela – vazali vomoža, odnosno krupnije vlastele. Vrhovni senior u feudalnoj državi je vladar (knez, ban, kralj ili car). Tako se izraz višeg ranga, naročito vladara, u feudalnoj hijerarhiji smatra posmatranjem hijerarhije u cjelini: vazal mog vazala je i moj vazal.

Senior (skraćeno: sen.), označava i stariju osobu (oca ili djeda), a to je označavanje koje se koristi da bi se napravila razlika od mlađih (juniora) koji su istog imena i prezimena. Senior je u sportu oznaka za starijeg takmičara, obično iznad 18 godina starosti.

Literatura

uredi
  • Jozo Marević, Latinsko-hrvatski enciklopedijski riječnik, Marka - Matica hrvatska, Velika Gorica - Zagreb 2000, Tom II, str. 2895.