Safija bint Hujej
Safija bint Hujej (arapski: صفية بنت حيي; 610 - 670) bila je jedna od supruga islamskog poslanika Muhammeda. Bila je Jevrejka iz plemena Benu Nadir, zarobljena u vojnom pohodu muslimana na to pleme, nakon što je pleme Benu Nadir prekršilo ugovor o nenapadanju, za vrijeme "bitke na Jarku". Tada je imala 17 godina.[1]
Život
urediSafija je rođena u Medini, otac joj je bio Hujej ibn Ahtab, vođa jevrejskog plemena Benu Nadir. Njena majka Bara bint Samuel je bila iz jevrejskog plemena Benu Kurejze. Kada je pleme Benu Nadir protjerano iz Medine 625. godine, njena porodica je preselila u Hajber, oazu blizu Medine. Njen otac i brat su otišli u Mekku da bi se pridružili Mekanskim politeistima u napadu na Medinu. Obzirom da su Jevreji iz plemena Benu Kurejze imali ugovor o nenapadanju sa Muslimanima, time je prekršen taj ugovor, i nakon završene vojne kampanje Mekanaca na Muslimane, muslimani napadaju pleme Kurejze. U tom napadu je ubijena većina muškaraca tog plemena, a među njima i otac i brat Safije bint Hujej. 627. ili početkom 628. godine, Safija se udaje za Kinana ibn El-Rabi, računovođu plemena Benu Nadir, tada je imala oko 17 godina. Prema jednoj priči, ona je jednog dana mužu ispričala san koji je imala prethodne noći u kome je vidjela puni mjesec kako pada u njenoi krilo, iznenada, nakon što je muž čuo njen san, jako je udario, jer je protumačio taj san kao njenu udaju za Muhammeda. Nakon toga je se rastala od Kinana.[2]
Brak sa Muhammedom
urediPrema Buhariji, nakon osvojenja Hajbera, Muhammed je predstavio i ponudio Islam Safiji, što ona prihvata. Nakon toga je zaručio i oženio. Neki moderni učenjaci navode da je razlog Muhammedove ženidbe Safijom bio taj, što je Safija bila jedini preživjeli član vladarske porodice iz plemena Benu Nadir, i da bi time sačuvao tu porodicu i produžio joj opstanak. Međutim, za svoga života, Safija nije rodila djecu Muhammedu. Uprkos njenome konvertovanju na Islam, ostale supruge Muhammeda su joj prebacivale radi njenog jevrejskog porijekla[3] Međutim, prenosi se da joj je Muhammed često isticao to kao dobru osobinu, i navodi se da joj je jednom prilikom rekao: "Tvoj otac je bio Harun (Aron), Tvoj ujak je bio Musa (Mojsije)".
Nakon smrti Muhammeda
uredi656. godine, nakon smrti Muhammeda, došlo je do građanskog rata među muslimanima. Safija je bila na strani Osmana ibn Affana, braneći ga na posljednjem Osmanovom sastanku sa Alijom, Ajšom i Abdulahom ibn Zubejrom. Tokom opsade Osmanove rezidencije, nekoliko puta je bezuspješno pokušala da mu pošalje konvoje sa hranom i vodom. Safija je umrla 670. ili 672. godine za vrijeme vladavine Muavije i pokopana je u "Dženetul bakije", Mezarje u Medini.