Razvoj svjetskog rekorda na 400 m s preponama – muškarci
Prvi svjetski rekord u utrci na 400 m s preponama za muškarce priznat je od IAAF-a 1912. Zaključno sa 21. junom 2009. IAAF je ratificirao 21 svjetski rekord u ovoj disciplini.[1]
Historija uredi
Tri atletičara, svi iz SAD-a, imala su dugotrajne rekorde. Glenn Hardin rušio je svjetski rekord tri puta i držao ga je više od 21 godine (1932–1953). Edwin Moses postavio je svoj prvi svjetski rekord 1976. i popravio ga još tri puta. Bio je vlasnik rekorda od 1976. do 1992, kad ga je srušio svjetski rekorder Kevin Young na Olimpijskim igrama u Barceloni, čiji je rekord potrajao do 2021.
Razvoj uredi
1912–1976. uredi
| Vrijeme | Elektroničko vrijeme |
Takmičar | Datum | Mjesto |
|---|---|---|---|---|
| 55.0 |  Charles Bacon (SAD) |
22. 7. 1908[1] | London | |
| 54.0 | Frank Loomis (SAD) |
16. 8. 1920[1] | Antwerpen | |
| 53.8 |  Sten Pettersson (ŠVE) |
4. 10. 1925[1] | Pariz | |
| 52.6 j | John Gibson (SAD) |
2. 7. 1927[1] | Lincoln | |
| 52.0 | Morgan Taylor (SAD) |
4. 7. 1928[1] | Philadelphia | |
| 52.0 | 51.85 | Glenn Hardin (SAD) |
1. 8. 1932[1] | Los Angeles |
| 51.8 | Glenn Hardin (SAD) |
30. 6. 1934[1] | Milwaukee | |
| 50.6 | Glenn Hardin (SAD) |
26. 7. 1934[1] | Stockholm | |
| 50.4 |  Jurij Ljitujev (SSSR) |
20. 9. 1953[1] | Budimpešta | |
| 49.5 | Glenn Davis (SAD) |
29. 6. 1956[1] | Los Angeles | |
| 49.2 | Glenn Davis (SAD) |
6. 8. 1958[1] | Budimpešta | |
| 49.2 |  Salvatore Morale (ITA) |
14. 9. 1962[1] | Beograd | |
| 49.1 | Rex Cawley (SAD) |
13. 9. 1964[1] | Los Angeles | |
| 48.8 | 48.94 | Geoff Vanderstock (SAD) |
11. 9. 1968[1] | Echo Summit |
| 48.1 | 48.12 |  David Hemery (UK) |
15. 10. 1968[1] | Mexico City |
| 47.8 | 47.82 |  John Akii-Bua (UGA) |
2. 9. 1972[1] | München |
- "j" označava vrijeme na 440 jardi (402,34 m), koje je bilo ratificirano kao svjetski rekord u ovoj disciplini
1976–danas uredi
Od 1975. IAAF je prihvatio odvojeno automatsko elektroničko mjerenje vremena za discipline do 400 m. Od 1. januara 1977. IAAF zahtijeva potpuno automatsko mjerenje vremena do stotinke sekunde za ove discipline.[1]
Akii-Buino vrijeme 47.82, kojim je osvojio zlatnu medalju na OI 1972, bilo je najbrže potpuno elektronički izmjereno vrijeme u ovoj disciplini dotad.[1]
| Vrijeme | Takmičar | Datum | Mjesto |
|---|---|---|---|
| 47.82 | John Akii-Bua (UGA) |
2. 9. 1972[1] | München |
| 47.64 | Edwin Moses (SAD) |
25. 7. 1976[1] | Montréal |
| 47.45 | Edwin Moses (SAD) |
11. 6. 1977[1] | Los Angeles |
| 47.13 | Edwin Moses (SAD) |
3. 7. 1980[1] | Milano |
| 47.02 | Edwin Moses (SAD) |
31. 8. 1983[1] | Koblenz |
| 46.78 | Kevin Young (SAD) |
6. 8. 1992[1] | Barcelona |
| 46.70 |  Karsten Warholm (NOR) |
1. 7. 2021[2] | Oslo |
| 45.94^1 | Karsten Warholm (NOR) |
3. 8. 2021. | Tokio |
^1 – čeka ratifikaciju
Također pogledajte uredi
Reference uredi
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y "12th IAAF World Championships in Athletics: IAAF Statistics Handbook, Berlin, 2009" (pdf). Monte Carlo: IAAF Media & Public Relations Department. 2009. str. 546, 554. Arhivirano (PDF) s originala, 29. 6. 2011. Pristupljeno 4. 8. 2009.
- ^ "Ratified: World records for Gidey, Hassan, Hodgkinson, Holloway and Warholm | PRESS-RELEASES | World Athletics". World Athletics. Pristupljeno 4. 8. 2021.
Vanjski linkovi uredi
- Vječna lista rezultata na 400 m s preponama na WorldAthletics.org