Razgovor:Sveti Sava

Zašto je ovaj članak osporen --Dado 01:41, 15 novembar 2005 (CET)

Zato sto je citav clanak napisan kao bajka. --EmirA 10:03, 15 novembar 2005 (CET)

Citava srpska povijest je bajka

Nemanjići, Dukljanski plemićki rod nepoznatog izvornog imena, na hijerarhijskoj ljestvici najvjerovatnije nižeg svjetovnog ranga , zacijelo starijeg germanskog (nordijskog) etničkog porijekla (Nemac - Nemanja - Nemanjići). U historiju jugoistočne Evrope ušli kao vladarski rod strateški isturenog bizantskog manastirskog posjeda Rasa, po kojem se i cijela oblast tokom cijelog srednjovijekovlja naziva Raška, a stanovnici Rašani (germ., mađ., Razi) Pečat Nemanjića nosio je čisto grčko pismo i grčki govor, a crkveno pismo i govor kojima su se raški monasi i kaluđeri služili sve do Vuka i Dositeja, nisu bili srpski, več starobugarski) Rastko, (germansko ime "Tihi"), po ocu Rašanin, a Bošnjanin po majci Ani, rođenoj Kotromanić, . Sava (Suava ili Svava - nordijsko ime besmrtnog viteza), najvjerovatnije drugo "nakumljeno" ime, koje se narezivanjem pramena kose u bosanskom kulturnom krugu od pamtivijeka daje bolešljivoj ili na bilo koji način nastranoj djeci. P.S. Ako ste raspoloženi, javite mi i objasnite, kako da vam (na koji e-mail) pošaljem jedan iz zbirke objavljenih eseja Bosanska Hercegovina (Hercegovstvo od Sv. Save) Agić Nurija - Uppsala/S

BESMISLICE!!!

Čitam ovo i ne mogu da vjerujem da je neko napisao nekakve eseje, a da ne konsultuje istorijske izvore i bar neke ustaljene vjerske običaje. Nemanja - hipokoristik - onaj koji je bez posjeda, imovine - vrlo često slovensko ime, zajedno sa imenom Nemo; Rastko - skraćeno od Rastislav - često slovensko ime sa veoma jasnim značenjem koje nikakve veze nema sa njemačkim imenima; Sava - grčki Savvas od jevrejskog originala Sava' - znači "Starac" - ime koje je Rastko Nemanjić dobio prilikom monašenja u svetogorskom manastiru Vatopedu. Prilikom pravoslavnog čina monašenja novom monahu se daje novo ime, obično po nekom svetitelju. Rastko je dobio ime po svetom Savi Osvećenom, kapadokijskom monahu iz 5. vijeka i osnivaču istoimenog manastira u judejskoj pustinji. Potonji "arhiepiskop srpskih i pomorskih zemalja" Sava je na svom prvom pokloničkom putovanju u Svetu zemlju upravo u ovom manastiru dobio na poklon čuvene relikvije koje se čuvaju u manastiru Hilandaru i Kareji (Sveta gora Atos): ikone Bogorodice trojeručice i Bogorodice mlekopitateljnice, te igumanski žezal (štap) svetog Save Osvećenog; Što se tiče Savine majke, pretpostavlja se da je Ana (u monaštvu Anastasija) bila neka plemkinja, ali o njenom porijeklu nema nikakvog pomena, a pogotovu je besmislica da je iz plemena Kotromanića, jer se njihov osnivač Prijezda pojavljuje tek početkom 13. vijeka. Ime Ras i Raška pominje se tek krajem 12. vijeka. Pismo koje se koristilo među Slovenima prije i u doba Nemanje je pismo koje je sastavio Konstantin Filozof (u monaštvu Kiril ili Ćirilo), rođeni brat Metodija, za potrebe širenja hrišćanstva među Slovenima u Moravskoj, odnosno modifikacija toga pisma od strane Konstantinovog učenika Klimenta (jedan od petorice koji su djelovali na prostorima današnje Srbije, Makedonije i Bugarske). Radi se o grčkom pismu, prilagođenom slovenskom govoru. Da se u tom periodu, na prostorima današnje Srbije, Crne Gore i Hercegovine govorilo i pisalo istim jezikom svjedoče ćirilski rukopisi poput Miroslavljevog Jevanđelja i drugih crkvenih rukopisa i prepisa. Bugarski jezik je imao drukčiji put, jer je u 11. vijeku Bugarska pala pod vladavinu Vizantije što je imalo za posljedicu potčinjavanje bugarske kulture grčkoj kulturi i grčkom pismu. Bolje je da više ne pišete, kad se već na ovakvim stvarima saplićete. M.T. - Sarajevo

Šta vam je dobri ljudi - brišite to iz naših knjiga!....?! Nije čudo to što se "manastirko pojenje i crkveno propovedanje" kroz jugoslovensku školsku historiju razvilo u srpsku krimi-mitologiju, čudo nad čudima je, što smo im mi Dobri Bošnjani, i jednima i drugima sa naših strana, bez i jednog jedninog vidljivog i opipljivog dokaza vjerovali "na rječ, čovječnost i poštenje", te i dalje ne samo da čitamo i sliušamo njihove nebuloze i bljuvotine, več o njima još i raspravljamo međusobno, habajući vlastitu pamet, rasipajući plemenitu energiju i bacajući niz mutnu vodu naše dragocijeno vrijeme - u zaostatku smo za normalnim svijetom najmanje 100 godina... A.N. - Uppsala

Na bosanskoj Wikipediji kao istinskoj enciklopediji znanja svakako nema mjesta mitologijama i bajkama, ili barem ne ako nisu oznacene kao takve. Stoga se u potpunosti slazem sa gornjim argumentima A.N., jer najnovije historijske cinjenice, koje su mi poznate, idu u prilog "demitologizaciji" i "dekontaminizaciji" gotovo cijelog historijsko-civilizacijskog podrucja, o kojem je bilo rijeci u prvotnom "bajkoliko-hagiografskom" clanku o Svetom Savi. Nadam se da ovaj najnoviji clanak - napisan kao izvjesna kompilacija najosnovnijih informacija sa bosanske, njemacke i engleske Wikipedije, ide u prilog ovom nasem malom, ali vrijednom pokusaju.--Mediteran 02:13, 6 januar 2006 (CET)