Raketne fregate klase Kotor

Klasa Kotor (poznata i kao VPBR – Veliki Patrolni Brod) je klasa brodova koja se proizvodila u bivšoj SFRJ s namjerom da zamijeni starije razarače te da čini okosnicu ratne flote.

Klasa "Kotor"
Pregled klase
Korišten od	Jugoslavija Crna Gora
Period građenja	1985.-1989.
Ukupno izgrađeno	2
Ukupno u upotrebi	2
Karakteristike klase
Deplasman	1492 t
Dužina	91,8 m
Širina	11,66 m
Gaz	4,2 m
Pogon	2 x Pielstick SEMT 12 PA 6V 280, M8G turbina
Brzina	27 čvorova
Doseg	1800 nm
Naoružanje	1x AK-726 2x AK-230 2x P-15 Termit 1x 9K33 Osa 2x RBU-6000

Dizajn i razvoj

Razvoj VPBr-a započinje krajem 1970-ih godina kada se javila potreba za brodovima koji bi predvodili udarne snage u izvan obalnoj borbi, zamijenivši u toj ulozi stare razarače. Razvoj se odvija u Brodarskom institutu u Zagrebu a završen je 1982. Klasa je razvijena na bazi Ruske klase Koni, no uz znatne izmjene u dizajnu i poboljšanja. Najuočljivija razlika su lanseri raketa, koji su kod Kotora okrenuti prema pramcu dok su kod Konija okrenuti prema krmi. Prvi brod ove klase je uveden u sastav JRM 21. decembra 1986. pod oznakom VPBR-33 Kotor, a drugi brod je uveden 25. februara 1988. pod oznakom VPBR-34 Pula.

Klasu Kotor pokreće CODAG pogonska grupa koja se sastoji od jedne plinske turbine M8G maksimalne snage 14720 kW te pokreće jedan propeler. Plinska turbina se rijetko upotrebljava, a namjenjena je ubrzavanju u kratkom vremenu u borbenim uvjetima. Ostatak pogona čine dva Pielstick SEMT 12 PA 6V 280 dizelska motora koji imaju maksimalnu snagu od 3648 kW a pokreću dva propelera te čine osnovni pogon koji se najčešće koristi.

Naoružanje

Za površinsku borbu, Kotor koristi 4 sovjetske protivbrodske rakete P-21 (samonavođenje) ili P-22 (aktivno radarsko navođenje) (NATO naziv SS-N-2 Styx) koje imaju minimalni domet od 8, a najveći od 80 km. Rakete imaju masu bojeve glave od 480 kg te mogu letjeti na visinama od 25 ili 50 metara pri brzini od 0,9 Mach.

Artiljerijsko naoružanje fregate se sastoji od jednog univerzalnog dvocijevnog automatskog topa AK-726 kalibra 76,2 mm i dva topa AK-230 kalibra 30 mm.

Za PVO odbranu broda od napada iz zraka koristi se raketni sistem Osa-M (NATO naziv SA-N-4 Gecko). Sastoji se od radio-ručno vođenih raketa RZ-13, dvostrukog sklopivog lansera ZIF-122, uređaja za upravljanje gađanjem i trenera za obuku operatera. Raketa RZ-13 može efikasno uništavati ciljeve koji lete na visini od 50–6000 m i na udaljenostima do 15 km. Sistem Osa-M je jednokanalan po cilju i dvokanalan po raketi.

Za protivpodmorničku borbu Kotor koristi dva lansera protivpodmorničkih dubinskih bombi RBU-6000 koji su smješteni na pramcu broda.

Radari i senzori

Kotor je opremljen sa više senzora za otkrivanje i praćenje ciljeva. Za praćenje zračne i površinske situacije koristi se radar MR-302 dometa 110 km za prosječan radarski zračni cilj, dok je radar Decca RM 1226 namijenjen za navigaciju. Radarski sistem MPZ-301 (Pop Group) se koristi za upravljanje vatrom raketnog sistema Osa-M, a za upravljanje artiljerijskom vatrom koriste se relativno savremeni nadzorni i nišanskk radari sistema 9LV-200 MK-2 i nišanski radar MR-104 Ris, starije generacije. Od ostalih senzora brod ima aktivni sonar, detektor radijacije, detektor laserskog ozračenja i detektor radarskog ozračenja. Za odbranu od protivbrodskih raketa, fregata ima lansere IC i radarskih mamaca tipa Barricade.