Planetarna maglina

Planetarna maglina je astronomski objekat koja se sastoji od simetričnih oblaka međuzvjezdanog gasa i prašine. Imaju oblik prstena ili omče.[1]

Razvoj

uredi

Kada prosječna zvijezda poput našeg Sunca počne da umire, oslobađa prilikom toga gasove.[1] Ovaj proces počinje u nestabilnoj fazi kada se zvijezda pretvara u crvenog diva. Materija se širi brzinom i do 60 km/s.[1] Planetarne magline ubrajaju se u emisijske magline s jakim izvorima ultraljubičastog zračenja. Zračenje dolazi od zvijezde u centru magline. Naziv planetarna maglina je uveo njemačko-britanski astronom William Herschel. Prilikom posmatranja Urana 1781 godine Herschel je zapazio prstene gasa plave boje. Sličnost Uranovih prstenova sa oblikom maglina dala im je i takav naziv.[1]

Poznate magline

uredi
Naziv [1] Položaj[1] Udaljenost sg[1] Veličina sg[1] Maglina[1]
Merope Plejade 410 13 Odrazna
Mačje oko Zmaj 3000 0,3 Planetarna
Vreća uglja Južni krst 600 60 Tamna
Rak Bik 6500 11 x 7,5 Ostaci supernove
Cirrus Labud 1400 80 Ostaci supernove
M 27 Lisica 1000 1 Planetarna
Orao (M16) Zmija 8500 15 Emisijska
Konjska glava Orion 1500 2,1 Tamna
Lagune Strijelac 5000 100 Emisijska
Omega Strijelac 5000 40 Emisijska
Orion Orion 1500 20 Emisijska
Prsten Lira 2000 1 Planetarna
Tarantula Veliki Magelanov oblak 160000 800-6000 Emisijska

Također pogledajte

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b c d e f g h i Linda K. Glover, 2005 - DIE GROSSE NATIONAL GEOGRAPHIC ENZYKLOPÄDIE WELTALL, National Geographic Deutschland, Hamburg ISBN 3-937606-26-2 njem.