Paulino Alcántara
Paulino Alcántara Riestrá (Iloilo, 7. oktobar 1896 – Barcelona, 13. februar 1964) bio je španski i filipinski nogometaš i menadžer koji je veći dio svoje karijere igrao u Barceloni na poziciji napadača.[1] Alcántara je debitovao za Barcelonu sa 15 godina i ostao je najmlađi igrač koji je igrao ili postigao pogotak za klub. Postigao je 395 golova u 399 službenih i prijateljskih utakmica, što je rekord kluba koji je trajao 87 godina do 2014. godine.[2][2]
| Paulino Alcántara Riestrá | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | ||||||||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 7. oktobar 1896. | |||||||||||||||||||||||||||
| Mjesto rođenja | Iloilo, Filipini | |||||||||||||||||||||||||||
| Datum smrti | 13. februar 1964 (67 godina) | |||||||||||||||||||||||||||
| Visina | 170 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Pozicija | Napadač | |||||||||||||||||||||||||||
| Omladinski pogoni | ||||||||||||||||||||||||||||
| FC Galeno i FC Barcelona | ||||||||||||||||||||||||||||
| Profesionalni klubovi* | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Trenirani timovi | ||||||||||||||||||||||||||||
| 1951 1953 | Španija Katalonija | |||||||||||||||||||||||||||
| * Nastupi i golovi u profesionalnim klubovima broje se samo za ligu iz koje je klub. * Posljednji put ažurirano: 11. novembar 2022.. | ||||||||||||||||||||||||||||
Klubska karijera
urediAlcántara je rođen u gradu Iloilo na Filipinima 7. oktobra 1896. godine. Njegov otac, Eduardo Alcántara, je bio španski vojni oficir, a majka, Victoriana Camilan Riestra, Filipinka. Sa tri godine njegova porodica se preselila u Španiju. Godine 1910. pridružio se omladinskoj momčadi FC Galena, a kasnije Barceloni. Godine 1912. debitovao je za prvi tim Barcelona, gdje je postigao hat-trick u pobjedi od 9-0 nad Catala SC. Time je postao najmlađi igrač (sa 15 godina i 4 mjeseca) i najmlađi strijelac u zvaničnoj utaknici. Također, postao je prvi azijski nogometaš u Evropi. Sa Barcelonom je osvojio više trofeja, uključujući ligaške trofeje 1913. i 1916. godine i Copa del Rey 1913. godine. Godine 1916. njegova porodica se vratila u Filipine, gdje je Alcántara, pored igranja za Bohemian Sporting Klub, studirao medicinu. U Bohemiji je osvojio dva trofeja Filipinskog šampionata (1917. i 1918.). Uprkos tome što je Barcelona tražila njegov povratak u klub, Alcántarovi roditelji su insistirali da se on usredotoči na školovanje. Nakon što se Alcántara razbolio od malarije, on je zahtijevao da se liječi u Španiji. Poslije izliječenja od malaria, Alcántara je ponovno potpisao za Barcelonu 1918. godine. Tokom drugog boravka u Barceloni, Alcantara je dostigao vrhunac svoje karijere.[3]
U Barceloni je nakratko igrao na poziciji braniča, da bi se kasnije vratio na svoju prirodnu poziciju u napadu. Godine 1919. u utaknici protiv Real Sociedada postigao svoj poznati gol. Prilikom šuta, lopta je pogodila policajca, koji je završio u golu zajedno sa loptom. Sa Barcelonom je osvojio Španski šampionat četiri puta: 1919/20, 1921/22, 1924/25, i 1925/26. godine, i Katalonski šampionat 1918/19, 1919/20, 1920/21, 1921/22, 1923/24, 1924/25, 1925/26, i 1926/27. godine.[2][4]
Reprezentativna karijera
urediZa reprezentaciju Katalonije debitovao je 1915. i nastavio je igrati za Kataloniju sve do 1926. godine. Odigrao je 10 utakmica i postigao 5 golova. Godine 1917. predstavljao je reprezentaciju Filipina na Dalekoistočnim igrama u Tokio, gdje je pobjedio Japan 15-2, što je najveća pobjeda za Filipine u historiji. Poslije toga, vratio se u reprezentaciju Španije i 1921. je ponovno debitovao za Španiju u taknici protiv Belgije, gdje je postigao oba pogotka u pobjedi od 2-0. Dvije godine kasnije, u utaknici protiv Francuske, probušio je mrežu prilikom pogotoka. Zbog ovog događaja dobio je nadimak “El Rompe Redes”, ili “Trencaxarxes”, što znači “probušivač mreže”. Između 1921. i 1927. odigrao je pet utaknica i postigao šest golova za Španiju.[5]
Umirovljenje
urediAlcantara je završio profesionalnu karijeru na ljeto 1927. godine, da bi postao doktor. Kasnije je bio klubski direktor između 1931. i 1934. godine. O svojim fudbalskim danima pisao je memoare. Godine 1951. bio je jedan od tri trenera, zajedno s Félix Quesada i Luís Iceta, koji su vodili reprezentaciju Španije u tri utaknice protiv Švicarske, Belgije i Švedske. Pobjedio je jednu utaknicu, a remizirao dvije.[6]
Tokom Španskog građanskog rata, Alcantara je bio poručnik prvog bataljona Brigade Legionarske crne strele (Frecce Nere).[7] Umro je u Barceloni 13. februara 1964. godine.
Uspjesi
urediBarcelona
- Pyrenees Kup (2): 1912, 1913
- Copa del Rey (5): 1913, 1920, 1922, 1925, 1926
- Katalonski šampionat (10): 1913, 1916, 1919, 1920, 1921, 1922, 1924, 1925, 1926, 1927
Bohemian
- Filipinski šampionat (2): 1917, 1918
Reference
uredi- ^ "Paulino Alcántara - Age, Death, Birthday, Bio, Facts & More - Famous Deaths on February 13th - CalendarZ". www.calendarz.com (jezik: engleski). 10. 11. 2022. Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ a b c "Paulino Alcántara". www.fcbarcelona.com (jezik: engleski). Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ stefan.kusmirek@thetriangle.org (15. 1. 2021). "Paulino Alcantara – The Filipino Hero Who Broke Nets and Barriers in Barcelona". The Triangle (jezik: engleski). Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ Lewis, Rhett (18. 7. 2022). "Paulino Alcantara: FC Barcelona Star From The Philippines". History Of Soccer (jezik: engleski). Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ "About Paulino Alcántara: Footballer (1896 - 1964) | Biography, Facts, Information, Career, Wiki, Life". peoplepill.com. Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ "About Paulino Alcántara: Footballer (1896 - 1964) | Biography, Facts, Information, Career, Wiki, Life". peoplepill.com. Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ "La guerra de Paulino | Cuadernos de Fútbol". www.cihefe.es. Arhivirano s originala, 29. 6. 2020. Pristupljeno 10. 11. 2022.