Opsada Novog Zrina
Opsada Novog Zrina bio je oružani sukob između kršćanske vojske, sastavljene od hrvatskih, austrijskih, njemačkih i ugarskih jedinica, te osmansko-tatarskih snaga, koji se zbio 1664. radi kontrole nad novosagrađenom strateškom tvrđavom Novi Zrin. Tvrđavu je 1661. sagradio hrvatski ban Nikola Zrinski na svom posjedu na rijeci Muri u Međimurju, sjeverna Hrvatska, na graničnom području prema tada od Osmanlija okupiranoj teritoriji Ugarske.
| Opsada Novog Zrina | |||
|---|---|---|---|
| Hrvatsko-osmanski ratovi Austrijsko-osmanski rat 1663–1664. | |||
 | |||
| Datum | 5. juni – 7. juli 1664. | ||
| Lokacija | Novi Zrin na Muri, Međimurje, Hrvatska (tada na granici od Osmanlija okupirane Ugarske) | ||
| Povod | Hrvatsko-osmanski ratovi, Austrijsko-osmanski rat 1663–1664. | ||
| Ishod | Pobjeda Osmanskog Carstva i rušenje tvrđave Novi Zrin | ||
| Sukobljene strane | |||
| |||
| Komandanti | |||
| |||
| Vojne jedinice | |||
| |||
| Žrtve | |||
| |||
Na čelu kršćanske vojske koja je branila tvrđavu bio je Nikola Zrinski, te habsburški carski generali Wolfgang Julius grof Hohenlohe-Neuenstein i Peter grof Strozzi, a Osmanlije koji su je napadali predvodio je veliki vezir Fazil Ahmed-paša Ćuprilić (tur. Köprülü), uz pomoć Ismail-paše Bošnjaka i drugih visokih oficira i plemića. Osmansko-tatarska opsada trajala je oko mjesec dana, počevši od prvih dana juna pa do početka jula 1664., i bila je posljednji u nizu više oružanih konflikata vezanih za tu važnu tvrđavu.
Za vrijeme trajanja opsade Osmanlije su topovima pucale po zidinama i šančevima Novog Zrina te preduzeli mnogo pješadijskih napada, ali su odbrambene snage uspjele dugo odolijevati. Budući da su u blizini, kod naselja Legrad, bile rezevne kršćanske jedinice, posada u tvrđavi povremeno je dobijala pojačanja, koja su se uspijevala probiti preko riječnih rukavaca i močvarnog terena pokraj osmanskih trupa do same tvrđave. Ipak, potkraj juna postalo je jasno da umorni branioci neće moći spasiti Novi Zrin od mnogostruko brojnijih napadača, a glavni habsburški carski vojni komandant Raimondo Montecuccoli nije dozvolio da dođu pojačanja, jer ih je čuvao za odbranu Beča.
Na kraju su početkom jula Osmanlije savladale posljednje džepove otpora u Novom Zrinu, iskopale podzemne lagume (potkope), postavili mine i 7. jula 1664. potpalile ih. Tvrđava je do temelja razvaljena, a osmanska vojska uputila na sjever, prema Velikoj Kaniži.