Olga Jovičić
Olga Jovičić (3. februar 1921 – 11. juli 1942) bila je narodni heroj Jugoslavije.
Olga Jovičić | |
|---|---|
| Rođenje | 3. februar 1921. |
| Smrt | 11. juli 1942 (21 godina) |
| Nacionalnost | Srpkinja |
| Zanimanje | Studentica |
| Poznat(a) po | Narodni heroj Jugoslavije |
Biografija
urediRođena je 3. februara 1921. u Užičkoj Požegi (današnja Požega). Ubrzo po Olginom rođenju, porodica se preselila u Kraljevo, gde je završila osnovnu školu i gimnaziju. Godine 1939. upisala je studij u Beogradu. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljena je 1940.[1]
Okupatorska policija je hapsi poslije napada Njemačke na Sovjetski savez, juna 1941. godine. Uprkos zlostavljanju nije nikoga odala. U augustu 1941. pobjegla je iz zatvora sa jednim drugaricom i drugom. Stupa u Kraljevački partizanski odred "Jovan Kursula". Sa svojom drugaricom bila je prva partizanka u Kraljevačkom odredu, gdje postaje komandir za agitaciju i propagandu, odlazi u sela, drži govore i sastanke.
Za vrijeme Prve neprijateljske ofanzive povlači se sa glavnim partizanskim jedinicama u Sandžaku. Pri formiranju Prve proleterske udarne brigade, u Rudom, 21. decembra 1941, na zahtjev svih boraca Kraljevačkog odreda, imenovana je za političkog komesara Prve čete u Četvrtom bataljonu. Bila je prva politička komesarka u Narodnooslobodilačkoj vojsci Jugoslavije. Učestvovala je u Igmanskom maršu, borbama na Jahorini, u Drugoj i Trećoj neprijateljskoj ofanzivi, u pohodu na Bosansku Krajinu i u pokretu ka slivu Neretve.
Kada je neprijatelj opkolio partizanske jedinice na Romaniji, u zimu 1942, Prva četa u Četvrtom bataljonu dobila je zadatak da zatvore pravac od Rogatice. Kako je bila bolesna, sa visokom temperaturom, komandir čete i borbe jedva su je nagovorili da ostane u ambulanti. Nakon nekoliko kilometara stigla je četu i zajedno s njima se probijala kroz snježne nanose ka Jahorini, te učestvovala u svim borbama.
Jula 1942, u vrijeme borbi za Prozor, ubjeđivala je muslimanke u selu Duge, gdje je bio smješten Četvrti bataljon da prihvate borce. Kada se vraćala na položaj svoje čete, ranjena je i uskoro umrla. Prvobitno je sahranjena u selu Duge, potom je njeno tijelo prenijeto u Kraljevo gdje je sahranjena u porodičnoj grobnici. Godine 1977. njeni posmrtni ostaci su prenijeti u Aleju nosilaca Partizanske spomenice 1941. Starom groblju.[2]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 20. decembra 1951. proglašena je narodnim herojem.[3]
Reference
uredi- ^ više autora (1982). Narodni heroji Jugoslavije. Omladina" Beograd; "Mladost" Beograd; "Partizanska knjiga" Ljubljana, "Narodna knjiga" Beograd i "Pobjeda" Titograd,. str. 349.CS1 održavanje: dodatna interpunkcija (link)
- ^ "Sanacija posle više od 40 godina". www.rts.rs. 27. 4. 2017.
- ^ više autora (1982). Narodni heroji Jugoslavije. Omladina" Beograd; "Mladost" Beograd; "Partizanska knjiga" Ljubljana, "Narodna knjiga" Beograd i "Pobjeda" Titograd,. str. 350.CS1 održavanje: dodatna interpunkcija (link)