Oksidoreduktaza

Oksidoreduktaze – u biohemiji – su enzimI koji kataliziraju prijenos elektrona sa jedne molecule reduktora, također zvanog elektronski donator, na drugu – oksidansa, koji se označava kao također elektronski akceptor.^[1]^[2]^[3]^[4] Ova grupa enzima kao kofaktore, obično koristi NADP ili NAD⁺.

Reakcije

Na primjer, enzim koji katalizira ovu reakciju, bila bi oksidoreduktaza:

A^– + B → A + B^–

U ovom primjeru, A je reduktor (elektron donator), a B je oksidans (elektron akceptor).

U biohemijskoj reakciji, redoks transferi su ponekad teško vidljivi, kao što je ova reakcija glikolize:

P_i+gliceraldehid-3-fosfat + NAD⁺ → NADH + H⁺ + 1,3-bisfosfoglicerat.

U ovoj reakciji, NAD⁺ je oksidans (elektron akceptor), a gliceraldehid-3-fosfat je reduktor (elektron donator).

Nomenklatura

Imena oksidoreduktaza se formiraju kao donator: akceptor oksidoreduktaza’", ali su druga imena mnogo češća. Kada je to moguće, zajednički naziv "donora je dehidrogenaza, kao što je gliceraldehid-3-fosfat dehidrogenaza za drugu reakciju gore. Uobičajeni nazivi se također ponekad formiraju I kao "'akceptor reduktaze", kao što je NAD⁺ reduktaze. "donor oksidaze" poseban slučaj gdje je primatelj kisik O₂.

Klasifikacija

Oksidoreduktaze su klasificirane kao EC 1 u broj EC klasifikacije enzima. Oksidoreduktaze se mogu dalje svrstati u 22 podklase:

EC 1.1 uključuje oksidoreduktaze koji djeluju na CH-OH skupinu donora (alkohol oksidoreduktaza)
EC 1.2 uključuje oksidoreduktaze koji djeluju na aldehid ili okso grupu donatora
EC 1.3 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na CH-CH skupina donora (CH-CH oksidoreduktaza)
EC 1.4 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na CH-NH₂ grupu donora (aminokiselinska oksidoreduktaza, monoaminooksidaze)
EC 1.5 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na CH-NH grupa donatora
EC 1.6 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na NADH ili NADPH
EC 1.7 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na drugim dušičnih spojeva kao donatori
EC 1.8 uključuje oksidoreduktaza koji djeluju na sumpor grupa donatora
EC 1.9 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na hem grupu donora
EC 1.10, kao donora,

uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na difenole i srodne supstance

EC 1.11 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na peroksid kao akceptor (peroksidaza)
EC 1.12, kao donatore,uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na vodik

za* EC1.13 uključuje oksidoreduktaze da se ponašaju jednako donatorima sa inkorporiranje molekularnog kisika (oksigenaze)

EC 1.14 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na uparen sa donatorima ugrađivanje molekularnog kisika
EC 1.15 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na superoksid radikala kao akceptorima
EC 1.16 uključuje oksidoreduktaze koje oksidiraju metalne ione
EC 1.17 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na CH ili CH₂grupe
EC 1.18 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na željezo sumpor proteina kao donatori
EC 1.19 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na smanjene flavodoksina kao donatora;
EC 1.20 uključuje oksidoreduktaze koje djeluju na fosfor ili arsendonatora
EC 1.21 uključuje oksidoreduktaze koji djeluju na XH i YH za formiranje XY kombinacije
EC 1.97 uključuje i druge oksidoreduktaze

Također pogledajte

Reference

^ Kornberg A. (1989): For the love of enzymes – The Odyssay of a biochemist. Harvard University Press, Cambridge (Mass.), London,ISBN 0-674-30775-5, ISBN 0-674-30776-3.
^ Graeme K. Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London, ISBN 0-12-361811-8.
^ Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman, 2013.ISBN 978-1-4641-0962-1.
^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.

Vanjski linkovi

Nomenclature Committee of the International Union of Biochemistry and Molecular Biology (NC-IUBMB): http://www.chem.qmul.ac.uk/iubmb/enzyme/EC3/1/Enzyme^{[mrtav link]} Nomenclature. Recommendations. EC 3.1.3: Phosphoric Monoester Hydrolases.
ExPASy: http://enzyme.expasy.org/EC/3.1.3.- Hydrolases, Acting on ester bonds, Phosphoric monoester hydrolases.

[1] Kornberg A. (1989): For the love of enzymes – The Odyssay of a biochemist. Harvard University Press, Cambridge (Mass.), London,ISBN 0-674-30775-5, ISBN 0-674-30776-3.

[2] Graeme K. Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London, ISBN 0-12-361811-8.

[3] Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman, 2013.ISBN 978-1-4641-0962-1.

[4] Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.

[1]

[2]

[3]

[4]