Nacionalna biblioteka Koreje
Nacionalna biblioteka Koreje (korejski: hangul: 국립중앙도서관 ) jest nacionalna biblioteka Koreje koja se nalazi okrugu Seocho u Seoulu, Južna Koreja. Osnovana je 1945. .[1] U njoj se nalazi preko 12 miliona svezaka, uključujući preko 1.134.000 stranih knjiga i neka od nacionalnog blaga Južne Koreje.
| 국립중앙도서관 | |
 | |
 | |
| Otvorena | 15. oktobar 1945 |
|---|---|
| Lokacija | Seoul, Južna Koreja |
| Koordinate | 37°29′51″N 127°00′12″E / 37.497539°N 127.003261°E |
| Vrsta | Nacionalna biblioteka |
| Veličina | 12.768.751 2020 |
| Direktor | Suh Hye Ran |
| Zakonski depozit | Da |
| Veb-sajt | nl.go.kr |
Historija
urediKoreja nije imala nacionalnu modernu biblioteku sve do perioda Korejskog Carstva. Prva moderna biblioteka na poluostrvu bila je biblioteka Daehan, koju su 1906. osnovali Lee Keun-sang, Lee Beom-gu i Yun Chi-ho. Međutim, nije bila javno dostupna. Njenih 100.000 knjiga je konačno zaplijenila vlada 1911. Prva biblioteka koja je omogućila besplatan javni pristup (iako je još uvijek bila u privatnom vlasništvu) zvala se Daedong Seogwan, a štampala je i svoje knjige. Međutim, japanska kolonijalna vlada je na kraju ograničila pristup štampanom materijalu, uključujući novine, časopise i knjige. Tada je ograničeno na štampanje odobrenih medija i propagandu.[2]
Korejska nacionalna biblioteka osnovana je oktobra 1945. u Sogong-dongu, okrug Jung, neposredno nakon oslobođenja Koreje. Park Bong-seok ga je stvorio prikupljanjem materijala iz brojnih biblioteka u tom području. Također je doprineo razvoju nacionalnog bibliotečkog sistema na jugu. Godine 1946. Park je osnovao nacionalnu bibliotečku školu za obuku bibliotekara, a nastavio je i sa objedinjavanjem materijala iz drugih korejskih biblioteka.[2]
Godine 1948. formiran je nacionalni pokret pod nazivom "Jedna zemlja, jedna biblioteka". Njegov cilj je bio osnivanje više biblioteka i očuvanje građe u raznim bibliotekama u zemlji. Stvorili su program za opismenjivanje na korejskom pismu hangul, koje je na različite načine obeshrabrivano ili zabranjeno tokom kolonijalnog perioda u korist japanskog pisma. Otprilike u to vrijeme, samo 20% Korejaca je još uvijek moglo čitati korejski.[2] Biblioteka se pridružila Međunarodnoj federaciji bibliotečkih udruženja i institucija 1955. Od tada biblioteka sprovodi razne akcije prikupljanja sredstava i edukacije. Godine 1974. biblioteka je premještena u Namsan-dong, a 1988. preseljena je na sadašnju lokaciju u Banpo-dong, okrug Seocho.[2] Godine 1991. prešala je iz Ministarstva prosvjete u Ministarstvo kulture.
Zbirka
urediOd novembra 2020. biblioteka ima ukupno 12.768.751 jedinica. 9.158.363 su domaći, 1.552.489 strani, 1.771.738 neknjižni predmeti, a 286.161 stari tekstovi.[3]
Biblioteka također poseduje opsežnu digitalnu kolekciju, uključujući arhive novina i primarne izvore koji se odnose na korejsku historiju i društvo. Mnogi od ovih resursa su besplatno dostupni na mreži, iako je nekima potrebna plaćena ili posebna dozvola za pristup.[4]
Biblioteku opslužuje linija metroa u Seulu.
Reference
uredi- ^ "국립중앙도서관". www.nl.go.kr (jezik: korejski). Pristupljeno 4. 3. 2021.
- ^ a b c d Lee, Yong-jae; Jo, Jae-soon (august 2006). The modern history of the library movement and reading campaign in Korea (PDF). 72nd IFLA General Conference and Council. str. 1–13. Arhivirano s originala (PDF), 11. 11. 2022. Pristupljeno 26. 5. 2022.
- ^ "국립중앙도서관". www.nl.go.kr (jezik: korejski). Pristupljeno 4. 3. 2021.
- ^ "국립중앙도서관". www.nl.go.kr (jezik: korejski). Pristupljeno 5. 3. 2021.
Vanjski linkovi
uredi