Milodraž

Milodraž (Милодражи, Milodrasi, Milodraxe)

Milodraž je danas selo u općini Kiseljak, smješteno na desetak kilometara s lijeve strane puta koji vodi od Kiseljaka prema Busovači. Geostrateški položaj naselja je specifična približno jednaka udaljenost od Kiseljaka, Busovače, Fojnice i Visokog.

Milodraž u srednjem vijeku

Uprkos zanimljivim informacijama vezanim za boravak bosanskih vladara nije u potpunosti jasno šta je točno podrazumijevao Milodraž u srednjem vijeku. Nisu vršena arheološka istraživanja a s obzirom i da izostaju vidljivi materijalni ostaci, pretpostavlja se da je Milodraž bio povremena ljetna rezidencija bosanskih vladara. Njena fortifikaciona struktura nije bila od kamena, prije od drveta i pokretnih šatora i otuda nema očuvanih tragova.^[1]

Prvi put Milodraž se spominje 18. augusta 1421. kao mjesto izdavanja povelje bosanskog kralja Tvrtka II Tvrtkovića kojom Dubrovčanima potvrđuje povelje svojih prethodnika (писано на Милодражи).^[2]

Za područje Milodraža vežu se dvije kraljevske svadbe. Tu je u ljeto 1428. sklopljen brak između bosanskog kralja Tvrtka II Tvrtkovića i Doroteje Gorjanske, ugarske princeze, rođakinje ugarskog vladara Sigismunda Luksemburškog.^[3] U proljeće 1446. u Milodražu je obavljeno vjenčanje između kralja Stjepana Tomaša i Katarine, kćerke vojvode Stjepana Vukčića Kosače.^[4]

Fojnička Ahdnama izdata je u Milodražu 1463. Tu se desio susret bosanskog franjevca Anđela Zvizdovića i sultana Mehmeda II Osvajača. Ovim dokumentom je katolička zajednica u Bosni dobila slobodu vjeroispodijedanja. Kao vjerska zajednica, oni su ustvari time opstali i preživjeli u Bosni. Ahdnama se danas nalazi u Franjevačkom samostanu u Fojnica.

Reference

^ Sima Ćirković, Dvor i kultura u bosanskoj državi, u: Zbornik referata međunarodnog simpozijuma “Bosna i Hercegovina u tokovima istorijskih i kulturnih kretanja u jugoistočnoj Evropi”, Zemaljski muzej, Sarajevo 1989, 63; Marijan Drmač, Župa Lepenica, Historijska traganja 14, Sarajevo 2014, 27.
^ „писано на Милодражи” (18. august 1421. godine), Љубомир Стојановић, Старе српске повеље и писма, I/1, Српска краљевска академија, Зборник за историју, језик и књижевност српског народа, Прво одељење, Споменици на српском језику 19, Београд - Сремски Карловци 1929, 508.
^ M. Drmač, Župa Lepenica, 69-72.
^ M. Drmač, Župa Lepenica, 73-77.

Literatura

Ljubomir Stojanović, Старе српске повеље и писма, I/1, Српска краљевска академија, Зборник за историју, језик и књижевност српског народа, Прво одељење, Споменици на српском језику 19, Београд - Сремски Карловци 1929.
Sima Ćirković, Dvor i kultura u bosanskoj državi, u: Zbornik referata međunarodnog simpozijuma “Bosna i Hercegovina u tokovima istorijskih i kulturnih kretanja u jugoistočnoj Evropi”, Zemaljski muzej Bosne i Hercegovine, Sarajevo 1989, 61-69.
Marijan Drmač, Župa Lepenica, Historijska traganja 14, Sarajevo 2014, 9-97. [1]
Milodraž, [2] Arhivirano 4. 11. 2015. na Wayback Machine
Ahdnama [3], [4], [5], [6]

Vanjski linkovi

Marjan Drmač, "Milodraž u srednjem vijeku", Bosna franciscana, Broj 41, Godina XXII, Franjevačka teologija, Sarajevo, 2014, 107-133.

[1] Sima Ćirković, Dvor i kultura u bosanskoj državi, u: Zbornik referata međunarodnog simpozijuma “Bosna i Hercegovina u tokovima istorijskih i kulturnih kretanja u jugoistočnoj Evropi”, Zemaljski muzej, Sarajevo 1989, 63; Marijan Drmač, Župa Lepenica, Historijska traganja 14, Sarajevo 2014, 27.

[2] „писано на Милодражи” (18. august 1421. godine), Љубомир Стојановић, Старе српске повеље и писма, I/1, Српска краљевска академија, Зборник за историју, језик и књижевност српског народа, Прво одељење, Споменици на српском језику 19, Београд - Сремски Карловци 1929, 508.

[3] M. Drmač, Župa Lepenica, 69-72.

[4] M. Drmač, Župa Lepenica, 73-77.

[1]

[2]

[3]

[4]