Međurežnjićka arterija
Korteksne ili korine radijalne arterije, ranije poznate kao međurežanjske arterije,[1] su bubrežni krvni sudovi koji teku pod pravim uglom sa strane lučnih arterija, gledajući prema korinoj supstanci. Ove arterije prolaze direktno prema vannjskom dijelu sržne zrake da bi došle do vlaknaste tunike, gdje završavaju u kapilarnoj mreži ovog dijela.
Međurežanjske arterije | |
---|---|
Detalji | |
Od | Lučne bubrežne arterije |
U | Uzlazna arteriola |
Vena | Međurežanjske vene |
Opskrbljuje | Glomeruli |
Identifikatori | |
Latinski | 'Arteriae interlobulares renis, arteriae corticales radiatae' |
TA98 | A05.8.01.057 A08.1.03.004 |
TA2 | 4283 |
FMA | 70498 |
Anatomska terminologija |
Ti sudovi memaju međusobnih anastomoza, već tvore arterijske krajeve.
U svom vanjskom toku imaju bočne grane, koje su uzlazne arteriole za opskrbu bubrežnih tjelašaca. Aferentne arteriole zatim ulaze u Bowmanovu čahuru i završavaju u glomerulu.
Iz svakog glomerula polazi odgovarajuća silazna arteriola, a zatim izlazi iz čahure, blizu tačke ulaska aferentne arteriole. Eferentne arteriole granaju se distalno, tako da tvore guste pleksuse (tj. kapilarne snopove) oko svojih susjednih bubrežnih tubula. Kod nefrona u bubrežnoj kori, jedna mreža kapilara, poznata kao peritubulski kapilari, okružuje cijelu bubrežnu tubulu, dok kod jukstamedulskih nefrona i peritubulski kapilari okružuju samo proksimalnu i distalnu izuvijanu tubulu. Druga mreža koja se grana od eferentne arteriole, poznate kao ravne bubrežne arteriole, okružuje nefronsku petlju (prema Friedrichu Gustavu Jakobu Henleu).
Ime
uredi- Lote ih naziva korteksnim radijalnim arterijama, a ranije su se zvale međurežanjske ili interlobulske arterije.
- Mescher et al načavaju ih kao "međurežanjske arterije" (ili "korteksne radijalne arterije").[2]
References
uredi- Ovaj članak sadrži tekst u javnom vlasništvu sa stranice 1224 20. izdanja Grayeve anatomije (1918)
Vanjski linkovi
uredi- BU-Histology-16015loa - "Urinary System: kidney, H&E, interlobular artery and vein"