Kvinkverema

Kvinkverema (lat. quinquerēmis) ili pentera (grč. pentērēs), naziv je za drevnu antičku galiju koja se razvila od trireme, te koristila u pomorskim sukobima na Mediteranu od 4. vijeka st. e. do 1. vijeka n. e. Brod je pod palubom imao pet redova vesala, odakle mu i ime (lat. quinque "pet"). Kao i kod ostalih antičkih ratnih brodova, veslači su sjedili jedan iznad drugoga u kosom redu, pri čemu su vesla (lat. remi) u višim redovima bila duža no ona u nižim redovima. Vremenom su se razvile i različite varijacije ovoga tipa broda. Ne zna se kada je kvinkverema postala, ali se prvi put spominje u atinskim državnim spisima iz 325. vijeka p. n. e., a do kraja 4. vijeka p. n. e. nalazimo je u upotrei mornarica gotovo svih helenističkih država. Kako je ovaj tip broda bio veći i teži od uobičajenih trirema, u njemu je bilo više prostora za smještaj mornara, oružja i rimskih "mostova za ukrcavanje", pomoću kojih su rimski vojnici prelazili sa svoga broda na neprijateljski. Zbog toga se najveći dio rimske flote tokom punskih ratova sastojao upravo od kvinkverema, koje su Rimljani gradili po uzoru na zarobljene kartaginske lađe. Nakon bitke kod Akcija 31. st. e. kvinkveremu postupno zamjenjuju manji i lakši brodovi.

Literatura

• Vernon Foley and Werner Soedel, Ancient oared warships, Scientific American 244(4):116–129, April 1981.
• Fik Meijer, A History of Seafaring in the Classical World, Croom and Helm, 1986.
• J. S. Morrison and R. T. Williams, Greek Oared Ships: 900–322 BC, Cambridge University Press, 1968.